Tadeusz Koszarowski: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w [[Brazylia|Brazylii]] w rodzinie polskich emigrantów, która powróciła w 1920 do Polski. Tadeusz Koszarowski w 1928 ukończył Gimnazjum Księży Marianów w Warszawie, a w 1933 Państwowe Gimnazjum im. Tadeusza Rejtana. W 1939 ukończył studia na Wydziale Lekarskim [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Józefa Piłsudskiego w Warszawie]]. W czasach studenckich uprawiał koszykówkę, byłw medalistąbarwach olimpiad[[YMCA (Polska)|YMCA Warszawa]], w latach 1935-1937 wystąpił w ośmiu spotkaniach reprezentacji Polski<ref>''80 lat warszawskiej i mazowieckiej koszykówki. Powstanie i rozwój Warszawskiego Okręgowego Związku Koszykówki Województwa Mazowieckiego'', wyd. WOZKosz. W.M., Warszawa 2006, s. 70</ref>, w 1935 i 1937 zdobył z polską reprezentacją srebrny medal akademickich mistrzostw świata<ref>''Polscy medaliści letnich akademickich mistrzostw świata w latach 1924-1957'' (oprac. Halina Hanusz, Bartłomiej Korpak, Ryszard Wryk, w: Bartłomiej Korpak ''Akademicki Związek Sportowy w Trzeciej Rzeczypospolitej'', wyd. Nauka i Innowacje, Poznań 2014, s. 340</ref>.

W trakcie [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej w 1939]] znalazł się w szeregach [[Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie”|SGO Polesie]] [[Franciszek Kleeberg|Franciszka Kleeberga]]. Po powrocie do stolicy został zatrudniony w [[Szpital Wolski|Szpitalu Wolskim]], pracował jako asystent oddziału chirurgicznego, gdzie poznał [[Leon Manteuffel-Szoege|Leona Manteuffla]]. Zaangażował się w działalność konspiracyjną, prowadził zajęcia na tajnych studiach lekarskich, brał udział w działaniach konspiracyjnych. Należał do [[Związek Walki Zbrojnej|Związku Walki Zbrojnej]] i [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]]. W 1943 został aresztowany i więziony na [[Pawiak]]u. W 1944 w czasie wybuchu [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] przebywał na [[Praga (Warszawa)|Pradze]], kierował szpitalem polowym. Powołany na prezydenta m.st. Warszawy [[Marian Spychalski]] powierzył mu funkcję dyrektora wydziału szpitalnictwa. Tadeusz Koszarowski nadzorował nadzorował odbudowę stołecznych szpitali, wrócił także do pracy w Szpitalu Wolskim. Zaczął się specjalizować w chirurgii onkologicznej, przeprowadzał operacje nowotworów odbytnicy i odbytu oraz nowotworów ginekologicznych, wprowadzał w tamtym okresie nowatorskie metody leczenia i operowania.