Wersja z 15:15, 16 paź 2016 edytuj Airwolf (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 29 221 edycji mNie podano opisu zmian ← poprzednia edycja		Wersja z 15:18, 16 paź 2016 edytuj anuluj edycję Airwolf (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 29 221 edycji m →‎Podział następna edycja →
Linia 6: == Podział == [[Plik:Aichi Val DF-ST-91-10602.JPEG\|thumb~~\|250px~~\|Japoński bombowiec nurkujący [[Aichi D3A]] z okresu IIdrugiej wojny światowej]] [[Plik:Vickers Wellington Mk2.jpg\|thumb\|Brytyjski bombowiec dwusilnikowy [[Vickers Wellington]] w barwach [[No. 104 Squadron RAF\|104. Eskadry RAF-u]]]] Podstawowy podział bombowców był dokonywany pod względem ich wielkości i udźwigu bomb. Od I wojny światowej do [[lata 40. XX wieku\|lat 40.]] bombowce dzieliły się przede wszystkim na: * '''lekkie''' – szybkie, o niewielkim udźwigu i zasięgu, przeznaczone głównie do działań dziennych i w pobliżu frontu, głównie jednosilnikowe, rzadziej dwusilnikowe, także pokładowe * '''średnie''' – o mniejszej prędkości, lecz sporym udźwigu i zasięgu, przeznaczone do działań dziennych i nocnych na większych odległościach, głównie dwusilnikowe, rzadziej trzysilnikowe * '''ciężkie''' – wielosilnikowe (~~2-6~~2–6) samoloty o dużym udźwigu i zasięgu oraz długotrwałości lotu, przeznaczone do uderzeń strategicznych na głębokie zaplecze przeciwnika<ref>W. Bączkowski, op.cit., s. 9.</ref>. W okresie Ipierwszej wojny światowej, bombowce lekkie zabierały od kilkudziesięciu do 400 kg bomb, średnie – do 1 t bomb, a ciężkie od 400 kg do 3 t bomb<ref name=baczk2>Na podstawie W. Bączkowski, op.cit.</ref>. W okresie IIdrugiej wojny światowej, bombowce lekkie z reguły zabierały do ~~ok.~~około 1 ttony bomb, średnie (najczęściej 2-silnikowe) do ~~ok.~~około 3 tton bomb, a ciężkie (najczęściej 4-silnikowe) – od 3 do 6, maksymalnie do 9 ton bomb. Załogę lekkich bombowców zwykle stanowiły 2-3 osoby, średnich – 3-6 osób, a ciężkich – 5-10 osób<ref name=kaczk2>Na podstawie: R. Kaczkowski, op.cit.</ref>. W zależności od zasięgu, bombowce dzieliły się na bliskiego, średniego i dalekiego zasięgu. Podział ten zwykle pokrywał się z podziałem na bombowce odpowiednio lekkie, średnie i ciężkie, lecz nie zawsze; najczęstszym odstępstwem były konstrukcje lekkich bombowców średniego zasięgu (np. [[Bristol Blenheim]]) lub średnich bombowców dalekiego zasięgu (np. [[Vickers Wellington]]). Kryteria dotyczące zasięgu nie były jednak precyzyjnie określone.

Samolot bombowy: Różnice pomiędzy wersjami