Samolot bombowy: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Podział ==

Podstawowy podział bombowców był dokonywany pod względem ich wielkości i udźwigu bomb. Od pierwszej wojny światowej do [[lata 40. XX wieku|lat 40.]] bombowce dzieliły się przede wszystkim na:

* '''lekkie''' – szybkie, o niewielkim udźwigu i zasięgu, przeznaczone głównie do działań dziennych i w pobliżu frontu, głównie jednosilnikowe, rzadziej dwusilnikowe, także pokładowe

 

== Uzbrojenie ==

Uzbrojenie bombowców dzieli się na ofensywne i obronne. Główne '''uzbrojenie ofensywne''' bombowców stanowią [[bomba lotnicza|bomby]] lotnicze, zabierane w zamykanych [[komora bombowa|komorach bombowych]] lub podwieszane na [[węzły uzbrojenia|węzłach uzbrojenia]] pod skrzydłami lub kadłubem. Bombowce okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] zabierały od kilkudziesięciu kilogramów do 2 ton bomb (największy [[Handley Page V/1500]] – do 3 ton); bombowce okresu [[II wojna światowa|drugiej wojny światowej]] od kilkuset kilogramów do 6 ton bomb ([[Boeing B-29 Superfortress]] – maksymalnie 9 ton). Od końca II wojny światowej na uzbrojenie bombowców weszły [[Broń jądrowa|bomby jądrowe]]. Od lat 60. bomby były wypierane przez [[Pocisk odrzutowy|pociski rakietowe]] powietrze-ziemia, zwłaszcza w bombowcach strategicznych. Współczesne bombowce strategiczne zabierają do ok. 30 ton uzbrojenia.

 

== Historia ==

=== Początki i I wojna światowa ===

Po raz pierwszy samolot został wykorzystany do bombardowania 1 listopada [[1911]] przez Włochów podczas [[wojna włosko-turecka|konfliktu z Turcją]] w Afryce Północnej – zrzucono wtedy ręcznie cztery małe 2 kg bomby z samolotu [[Taube|Etrich Taube]] na żołnierzy tureckich<ref name=bacz>W. Bączkowski: ''Samoloty bombowe pierwszej wojny...''</ref>. Na niewielką skalę wykorzystywano samoloty do bombardowania także podczas [[wojny bałkańskie|wojen bałkańskich]] 1910-13. W tym okresie oraz na początku I wojny światowej do bombardowania wykorzystywano zwykłe dostępne wówczas lekkie samoloty zwiadowcze (m.in. [[Bleriot XI]], [[Farman IV]], Taube), a bomby przeważnie zrzucano ręcznie. Szczególnie często wykorzystywano w tym charakterze w krajach [[ententa|ententy]] samoloty [[Voisin]], dwupłaty z silnikiem pchającym, a w państwach centralnych jednopłatowe [[Taube]]. Samoloty te nie rozwijały na ogół prędkości większej, niż 110-120 km/h<ref name=bacz />.

 

 

=== Okres międzywojenny i II wojna światowa ===

Bombowce konstruowane w latach 20. nie różniły się na ogół znacząco od ostatnich konstrukcji okresu I wojny światowej, mając jedynie nieco lepsze osiągi i nowocześniejszą konstrukcję. Były to wciąż głównie dwupłatowe samoloty o konstrukcji drewnianej lub mieszanej, ze stałym podwoziem. Jednymi z najbardziej znaczących i rozpowszechnionych konstrukcji przełomu lat 20. i 30. były jednosilnikowe dwupłatowe bombowce lekkie: francuski [[Breguet 19]] i brytyjskie [[Hawker Hart]] i jego wersje pochodne.

 

Oprócz B-29, zwiastunem nowych technologii w dziedzinie konstrukcji bombowców był niemiecki [[Arado Ar 234]] Blitz – pierwszy bombowiec o napędzie odrzutowym, osiągający prędkość ponad 700 km/h.

 

 

W dziedzinie bombowców taktycznych, powstały w latach 50. dwie udane konstrukcje bombowców odrzutowych: brytyjski [[English Electric Canberra]] oraz radziecki [[Ił-28]], oba dostarczane do licznych państw (Canberra produkowana nawet w USA jako B-57). Były to jedne z ostatnich konstrukcji tego typu. Ich zadania przejęły [[Samolot szturmowy|samoloty szturmowe]] oraz [[myśliwce]] uderzeniowe, które posiadając coraz lepsze silniki oraz układy elektroniczne mogły wykonywać zadania bombowe.

 

 

{{commonscat|Bomber aircraft}}

{{wikisłownik|bombowiec}}

 

== Bibliografia ==