Jan VII Paleolog: Różnice pomiędzy wersjami

|grafika = John VII Palaiologos.gif

|commons = Category:Ioannes VII Palaiologos

'''Jan VII Paleolog''' ([[język grecki|gr]]. '''Ιωάννης Ζ' Παλαιολόγος''', ''Iōannēs VII Palaiologos'') (ur. [[1370]], zm. [[22 września]] [[1408]] w [[Saloniki|Salonikach]]) – [[cesarz]] [[cesarstwo Bizantyńskie|bizantyjski]] przez okres kilku miesięcy w [[1390]] pod koniec rządów [[Jan V Paleolog|Jana V Paleologa]] oraz współcesarz z [[Manuel II Paleolog|Manuelem II]] w latach [[1399]]-–[[1402]]. Syn [[Andronik IV Paleolog|Andronika IV Paleologa]].

Brał udział w buncie swego ojca przeciwko dziadkowi -– [[Jan V Paleolog|Janowi V]]. Pod koniec życia dziada, 14 kwietnia 1390 roku udało mu się zająć tron, z którego został zrzucony przez swojego stryja -– [[Manuel II Paleolog|Manuela II]]. Uciekł następnie do sułtana [[Bajazyd I Błyskawica|Bajazyda I]]. Powrócił do Bizancjum i mimo początkowego konfliktu, Manuel II powierzył mu ster rządów na czas swojej podróży po Europie w latach 1399 - 14031399–1403. Współcesarzem został wówczas także jego syn -– [[Andronik V Paleolog]].<ref>M.B. Leszka, ''Manuel II'', [w:] ''Paleologowie'', seria: "Dynastie świata", Warszawa 2011, s. 36 - 39.</ref>.