Anna Sabaudzka: Różnice pomiędzy wersjami

'''Anna Sabaudzka''' (ur. [[1306]], zm. [[1365]]) – cesarzowa bizantyńska 1326-1341.

 

Była córką [[Amadeusz V Wielki|Amadeusza V Wielkiego]] i jego drugiej żony - Marii Brabanckiej. Była od 1326 roku żoną [[Andronik III Paleolog|Andronika III Paleologa]]. Po śmierci swego męża w 1341 sparowała regencję w imieniu syna [[Jan V Paleolog|Jana V Paleologa]]. Okres ten był czasami walk z [[Jan VI Kantakuzen|Janem Kantakuzenem]]. Anna początkowo kazała uwięzić Kantakuzena i jego zwolenników, ale sam Kantakuzen zbiegł i przez przeciwników regentki został obwołany cesarzem, jako [[Jan VI Kantakuzen|Jan VI]]. Rozpoczął się okres dwuwładzy. Mimo formalnych współrządów w państwie trwał stan ukrytej wojny domowej. Kryzys cesarstwa pogłębiały najazdy Turków, Bułgarów, [[Serbia|Serbów]] i łacinników zamieszkujących feudalne państewka na terenie dzisiejszej [[Grecja|Grecji]]. Po 6 latach doszło do eskalacji konfliktu w lutym 1347 Jan Kantakuzen wkroczył do [[Konstantynopol]]a i 13 maja został koronowany na cesarza, detronizując Jana V. Wówczas Anna zawarła ugodę z Kantakuzenem, a Jan V został ożeniony z córką Kantakuzena - Heleną Kantakuzen. Jan V i jego matka cieszyli się poparciem patriarchy Konstantynopola oraz niższych warstw społecznych. Możnowładztwo stanęło po stronie Kantakuzena. Ostatecznie w 1351 Anna wycofała się z życia politycznego i udała się do Tessaloniki.

Anna w Związku z [[Andronik III Paleolog|Andronikiem III Paleologiem]] miała czwórkę dzieci: