Jolanta Flandryjska: Różnice pomiędzy wersjami

'''Jolanta Flandryjska''' (ur. ok. [[1175]]; zm. pod koniec [[wrzesień| września]] [[1219]]) – w latach [[1217]]-[[1219]] regentka [[Cesarstwo Łacińskie|Cesarstwa Łacińskiego]] w imieniu uwięzionego męża [[Piotr II de Courtenay|Piotra de Courtenay]].

 

Jolanta była córką hrabiego Hainaut [[Baldwin V z Hainaut|Baldwina V]] i hrabiny [[Małgorzata I Flandryjska|Małgorzaty Flandryjskiej]]. Jej bracia [[Baldwin I (cesarz łaciński)|Baldwin I]] i [[Henryk Flandryjski]] byli cesarzami łacińskimi. Po niespodziewanej i bezpotomnej śmierci Henryka Flandryjskiego baronowie łacińscy postanowili przekazać tron jego siostrze Jolancie i jej mężowi Piotrowi de Courtenay. Najpóźniej w listopadzie [[1216]] poselstwo dotarło do siedziby Piotra w [[Namur (miasto)|Namur]] i uzyskało jego zgodę na objęcie tronu.