Henryk Lenarciak: Różnice pomiędzy wersjami

'''Henryk Lenarciak''' (ur. [[18 czerwca]] [[1933]] w [[Baranowo (województwo mazowieckie)|Baranowie]] w ówczesnym [[powiat przasnyski|powiecie przasnyskim]], zm. [[3 sierpnia]] [[2006]] w [[Gdańsk]]u) – opozycjonista, pracownik [[Stocznia Gdańska|Stoczni Gdańskiej]], działacz [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|NSZZ Solidarność]], inicjator budowy [[Pomnik Poległych Stoczniowców 1970|Pomnika Poległych Stoczniowców w Gdańsku]].

 

Ukończył szkołę podstawową w Baranowie. Zawodu ślusarza wyuczył się w latach 1949-1951 w szkole zawodowej w [[Szczytno|Szczytnie]]. Potem uczył się w liceum mechanicznym w [[Kętrzyn]]ie. Pracę w Stoczni Gdańskiej rozpoczął w 1952. W czasie wydarzeń [[grudzień 1970|grudnia 1970]] był w komitecie strajkowym. Już w 1971 wystąpił z wnioskiem o budowę pomnika Poległych Stoczniowców. W styczniu 1971 był jednym z 80 delegatów, którzy zostali wysłani do [[Warszawa|Warszawy]] na rozmowy z [[Edward Gierek|Edwardem Gierkiem]].

 

 

{{SORTUJ:Lenarciak, Henryk}}

[[Kategoria:Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980-1989)]]

[[Kategoria:Ludzie związani z Gdańskiem]]