Leon Gomolicki: Różnice pomiędzy wersjami

'''Leon Gomolicki''', właśc. '''Lew Nikołajewicz Gomolickij''' (ur. [[27 sierpnia]] [[1903]] w [[Petersburg|Sankt Petersburgu]], zm. [[22 grudnia]] [[1988]] w [[Łódź|Łodzi]]) – [[Polacy|polski]] poeta, prozaik, krytyk i historyk literatury oraz grafik. Wywodził się ze zrusyfikowanej polskiej rodziny. Uczestnik szeregu kół i [[stowarzyszenie|stowarzyszeń]] literackich, sekretarz Związku Pisarzy i Dziennikarzy Rosyjskich w Polsce. Jako historyk literatury zajmował się głównie polską i rosyjską literaturą [[romantyzm|romantyczną]] (m.in. [[Aleksander Puszkin|Puszkin]], [[Adam Mickiewicz|Mickiewicz]]).

 

=== Lata przedwojenne ===

Urodzony w Petersburgu, w młodości (lata 1915–24) mieszkał na [[Wołyń|Wołyniu]], a od 1931 w Warszawie, gdzie studiował w Wyższej Szkole Zdobniczej, a także działał w środowisku rosyjskiej emigracji. W pierwszym okresie tworzył w języku rosyjskim. Publikował od 1921 roku. Tomiki poezji z tego okresu: ''Миниатюры'' (Warszawa 1921), ''Дуновение'' (Warszawa 1932), ''Цветник. Дом'' ([[Tallinn]] 1936), ''Притчи'' (Warszawa 1938). Jego poezje wysoko cenił m.in. [[Julian Tuwim]], który część z nich przetłumaczył na język polski. Inne utwory Gomolickiego w języku rosyjskim: ''Об основах русской культуры. Достоевский и Толстой'' ([[Preszów]] 1928), ''Арион'' (o emigracyjnej poezji rosyjskiej, [[Paryż]] 1939), poemat ''Варшава'' (Warszawa 1934) oraz ''Эмигрантская поэма'' (Tallinn 1936). Ballada ''Ода смерти'' (Warszawa 1937).

* ''Terapia przestrzenna'', 1983;

* ''Wywiad z Gustawem'', 1990.

 

== Bibliografia ==

 

{{Przypisy|przypisy=

{{Kontrola autorytatywna}}

{{SORTUJ:Gomolicki, Leon}}

[[Kategoria:Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]

[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)]]