Diament: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 46.134.130.19) w źródle jest 3500
m poprawa ujedn. i przek., WP:SK, przypisy podzielone dwustronnie
Linia 2:
 
{{Minerał infobox
|pusty wiersz =
|Nazwa = Diament
|grafika4 = Diamant sur kimberlite 4(République d'Afrique du Sud).jpg
Linia 10:
|grafika6 = Rough diamond.jpg
|grafika6_opis = Dobrze wykształcony [[Ośmiościan foremny|oktaedr]] diamentu
|Inne nazwy =
|Skład chemiczny = [[węgiel (pierwiastek)|C]]
|Twardość w skali Mohsa = 10
|Przełam = muszlowy<ref>A. Bolewski, A. Manecki – Mineralogia szczegółowa – Wyd. PAE W-wa 1993, str. 38</ref>, nierówny
|Łupliwość = dość wyraźna, według <111>
|Pokrój kryształu =
|Układ krystalograficzny = regularny
|Topliwość =
|Właściwości mechaniczne =
|Gęstość minerału = 3,47–3,57; najczęściej 3,52
|Barwa = bezbarwny lub zabarwiony na różne odcienie (żółty, niebieski, różowy, zielony), także czarny
Linia 26:
|Inne własności optyczne = [[Dyspersja (optyka)|dyspersja]] – 0,044
[[Pleochroizm]] – brak<ref name=Sobczak>{{cytuj książkę | nazwisko = Sobczak | imię = Nikodem | tytuł = MAŁA ENCYKLOPEDIA KAMIENI SZLACHETNYCH I OZDOBNYCH | rok = 1986 Warszawa | wydawca = Wydawnictwa "ALFA" | isbn = 83-7001-030-X | strony = 74}}</ref>
|Postacie alotropowe =
|Szczególne własności = w temperaturze około 1000 °C spala się w tlenie na CO<sub>2</sub>, w łuku elektrycznym przechodzi w [[grafit]]
}}
Linia 83:
* Indie – złoża wtórne, znane na wiele wieków p.n.e. i będące jedynym źródłem diamentów do początku XVIII wieku. Obszar diamentonośny ciągnie się na Półwyspie Hindustańskim w dolinach rzek: Penner, Kistnach, Gadavary. Średnia wielkość diamentów wynosi 0,6 karata. Są w najwyższym gatunku pod względem czystości, połysku, przezroczystości. Wydobycie bardzo prymitywne. Złoża prawie wyczerpane.
* Rosja – [[Jakucja]] ([[Trubka Udacznaja]]), [[Ural]], [[Półwysep Kolski]]
* Australia – nad rzekami [[Gwadir]] i [[Darling (rzeka)|Darling]]. Diamenty małe o dużej odporności, mniejszej łupliwości i silnym połysku.
* [[Afryka Południowa]] – dorzecze Oranje, Vaal – znane od 1867 roku. W 1870 odkryto wielkie złoża pierwotne typu kimberlitowego około Kimberley. Tu w kopalniach znaleziono największe i najbardziej znane diamenty: [[Cullinan]], [[Excelsior (diament)|Excelsior]], [[Petz]], [[Wiktoria (diament)|Wiktoria]], [[Juliusz Man]]. W 1927 wydobyto tam 4 708 038 karatów, a ze złóż pierwotnych 2 138 407 karatów diamentów.
* [[Demokratyczna Republika Konga]] – złoża przeważnie okruchowe, diamenty mają głównie znaczenie przemysłowe; wydajność wynosi 2-3 karatów na 1 m³ skały. Dostarczają ok. 65% produkcji światowej.
Linia 134:
Osobną grupę stanowią ''syntetyczne diamenty'', będące materiałami o takich samych właściwościach mechanicznych, fizycznych i chemicznych co diamenty naturalne. Zastosowanie jest ograniczone ze względu na wysokie koszty wytwarzania i trudności w uzyskiwaniu większych czystych kryształów. Bardzo trudne do odróżnienia od naturalnych. Badania nad syntezą diamentów o znaczeniu jubilerskim prowadzi, między innymi, firma [[De Beers]]. Niezależne badania prowadzone są też na terenie Rosji.
 
Próba syntezy diamentu jest tematem powieści [[JuliuszJules Verne|Juliusza Verne'a]] ''[[Gwiazda Południa (powieść)|Gwiazda Południa]]''.
 
== Znane diamenty ==
Linia 175:
|}
 
{{Przypisy|2}}
 
== Linki zewnętrzne ==