Bitwa pod Dębem Wielkim: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Wprowadzene na Zamek Królewski jeńców i szandarow zdobytych pod Wawrem i Dębem Wielkim 1831.PNG|266px|thumb|right|Wprowadzenie na [[Zamek Królewski w Warszawie]] jeńców rosyjskich wziętych do niewoli pod Wawrem i Dębem WielkimWielkiem, obraz [[Marcin Zaleski|Marcina Zaleskiego]]]]

'''Bitwa pod Dębem WielkimWielkiem''' – [[bitwa]] stoczona [[31 marca]] [[1831]] roku pod wsią [[Dębe Wielkie (powiat miński)|Dębe Wielkie]] w czasie [[Powstanie listopadowe|wojny polsko-rosyjskiej]].

Była to zwycięska bitwa wojsk polskich dowodzonych przez generała [[Jan Zygmunt Skrzynecki|Jana Skrzyneckiego]] nad [[Samodzielny Korpus Litewski|rosyjskim korpusem]] generała [[Grigorij Rosen|Grigorija Rosena]]. Bitwa miała miejsce 31 marca 1831 roku pod Dębem WielkimWielkiem (na wschód od [[Warszawa|Warszawy]]).

Po porażce w [[II bitwa pod Wawrem|bitwie pod Wawrem]] rosyjski generał [[Fiodor Geismar]] wycofał się na [[Dębe Wielkie (powiat miński)|Dębe Wielkie]] i dołączył do [[Samodzielny Korpus Litewski|6 korpusu]] generała G.Rosena. Rosen, mając teraz 8000 piechoty, 2000 jazdy i 20 dział zajął silną pozycję, którą na prawym skrzydle osłaniał las, a z przodu rozlewiska chroniące przed ewentualnym atakiem jazdy polskiej. Umocnieni Rosjanie czekali teraz na nadejście koncentrującej się w [[Rysie (powiat miński)|Rysiach]] 25 dywizji. Gdy nadszedł generał Skrzynecki (30 000 żołnierzy), rozkazał atak 4 Pułku Piechoty Liniowej pod dowództwem gen. Bogusławskiego na lewe skrzydło Rosjan a 8 Pułk Piechoty Liniowej miał zaatakować prawe skrzydło wojsk rosyjskich. Próba rozwinięcia artylerii po obu stronach szosy brzeskiej nie udała się, bo działa lgnęły w polnym błocie po same osie. Oba natarcia pomimo dużego zaangażowania żołnierzy nie przynosiły efektów a straty w ludziach rosły. Skrzynecki nakazał więc utrzymać pozycję i rozłożyć się na noc. Bogusławski poderwał jednak do walki swoich czwartaków i okrążając od południa mokradła uderzył z sukcesami na lewe skrzydło Rosjan zlokalizowane przy dworze. Skrzynecki widząc, że czwarty pułk wypiera Rosjan za namową generała Wojciecha Chrzanowskiego rozkazał szarżę jazdy przez most na centrum rosyjskiej linii obrony. Pomysł ten zrealizował generał [[Kazimierz Skarżyński (generał)|Kazimierz Skarżyński]], który prowadząc szóstkami strzelców konnych, karabinierów i Jazdę Poznańską częściowo rozbijając Rosjan. Reszta korpusu Rosena wycofała się w zamieszaniu, zawdzięczając swoje ocalenie niezdecydowaniu Skrzyneckiego, który nie wydał rozkazu pościgu za ogarniętymi popłochem Rosjanami i w ten sposób zmarnował zwycięstwo. W bitwie Polacy wzięli 900 jeńców rosyjskich, 12 dział oraz wiele broni i sprzętu.