Wojna o Falklandy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dr |
→Przyczyny konfliktu: int. |
||
Linia 39:
Od roku 1976 w Argentynie panowała [[Junta (władza wojskowa)|dyktatura wojskowa]], kierowana kolejno przez generałów [[Jorge Rafael Videla|Jorge Videlę]], [[Roberto Viola|Roberto Violę]] i [[Leopoldo Galtieri|Leopoldo Galtierego]]. Morderstwa przeciwników politycznych, terror i masowe aresztowania przyczyniały się do skrajnie niskiego poparcia społecznego junty. Dodatkowo w roku [[1982]] dały się odczuć pierwsze skutki kryzysu gospodarczego, spowodowanego zachowawczą polityką gospodarczą i izolacją Argentyny na arenie międzynarodowej. Bezrobocie wzrastało w zastraszającym tempie, [[Produkt krajowy brutto|PKB]] malał o 6% rocznie, a wskaźnik inflacji w 1982 roku wzrósł do 160%.
Sytuacja polityczna kraju także była nie najlepsza. Argentyńska junta nie potrafiła wyprowadzić kraju na prostą drogę, [[Związek zawodowy|związki zawodowe]] łączyły swoje siły, tworząc organizacje, które przeciwstawiały się rządom dyktatorskim. W praktyce znaczyło to, że argentyńska [[klasa średnia]] wydała wojnę rządowi, na którego czele stał Leopoldo Galtieri.
Na początku 1982 roku powstał plan przeprowadzenia zwycięskiej operacji zbrojnej, która mogłaby podreperować w społeczeństwie argentyńskim nadszarpnięty prestiż rządu w [[Buenos Aires]] oraz przywrócić spokój wewnętrzny. Poglądy na temat Falklandów, nazywanych przez Argentyńczyków Malwinami, były zawsze przykładem narodowej jedności, a wzmocnienie tej jedności mogło odwrócić uwagę społeczeństwa od problemów wewnętrznych kraju.
| |||