Wybory parlamentarne w Polsce w 1938 roku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Wybory parlamentarne w II RP → Kategoria:Wybory parlamentarne w II Rzeczypospolitej (przy użyciu QRC) |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Różne redakcyjne - poprawa linków, apostrofów, cudzysłowów |
||
Linia 9:
Parlamentarzystów wybierano w zgodzie z uchwaloną [[8 lipca]] [[1935]] roku ordynacją, przewidującą wybór przedstawicieli do sejmu w 104 okręgach dwumandatowych (w każdym z nich musiało być co najmniej czterech kandydatów) w systemie większościowym - do sejmu dostawali się więc ci dwaj, na których padło najwięcej głosów w danym okręgu. Do liczącego 96 miejsc senatu wybrano w okręgach 64 przedstawicieli, resztę mianował prezydent Mościcki.
Funkcję generalnego komisarza wyborczego pełnił [[Stanisław Giżycki (sędzia)|Stanisław Giżycki]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Terminy wyborów do Sejmu i Senatu. Sędzia St. Giżycki generalnym komisarzem wyborczym | czasopismo = [[Gazeta Gdańska]] | strony = 1 | data = Nr 210 z 15 września 1938 | url = http://pbc.gda.pl/dlibra/plain-content?id=17942}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Generalny komisarz wyborczy | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (
== Udział w wyborach ==
Linia 21:
Wybory sejmowe wiązały się dla sanacji ze znacznym upokorzeniem, np. w Wilnie szef [[Obóz Zjednoczenia Narodowego|OZN]] [[Stanisław Skwarczyński]] uzyskał znacznie mniej głosów niż czołowy przeciwnik obozu [[Lucjan Żeligowski]], a będący w niełasce [[Walery Sławek]] zgromadził aż 17 tys. głosów w swoim okręgu.
Oprócz polityków [[Obóz Zjednoczenia Narodowego|OZN]] ([[Aleksander Prystor|Prystora]], Grabowskiego i [[Wojciech Świętosławski (minister)|Świętosławskiego]]) czy dawniej związanego z [[Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem|BBWR]] [[Kazimierz Bartel|Kazimierza Bartla]], wśród nominantów prezydenta do senatu znalazły się osoby z różnych środowisk politycznych (ludowcy, księża, chadecy, konserwatyści), które w latach trzydziestych przeszły na stronę sanacji (np. [[Jan Dębski (polityk)|Jan Dębski]] z [[Stronnictwo Ludowe|SL]], ks. [[Wacław Bliziński]]).
Tradycyjnie już Mościcki mianował też na senatorów przedstawicieli mniejszości narodowych: [[Rudolf Wiesner|Rudolfa Wiesnera]] i [[Erwin Hasbach|Erwina Hasbacha]] (Niemcy, pierwszy z nich był liderem nazistowskiej partii ''Junge Deutsche Partei'') oraz Jakuba Trockenheima z warszawskich ortodoksów wraz z prof. [[Mojżesz Schorr|Mojżeszem Schorrem]].
Linia 29:
== Zobacz też ==
* [[Okręgi wyborcze w Polsce (1935–1939)]]
* [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej V kadencji (
== Linki zewnętrzne ==
|