Henryk IV Wielki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Król Francji: zamiana "kod genetyczny" użyty niepoprawnie na DNA |
m poprawa linków |
||
Linia 51:
W lutym 1557 w [[Paryż]]u został przedstawiony królowi Francji [[Henryk II Walezjusz|Henrykowi II]]. Ten żartował, że w małym Henryku widziałby swojego zięcia – w tym czasie jedyną wolną córką francuskiego króla była [[Małgorzata Walezjuszka|Małgorzata de Valois]]{{odn|Baszkiewicz|1995|s=19}}. Gdy w 1558 roku Antoni de Bourbon ze swoją żoną Joanną udali się do Paryża na ślub delfina [[Franciszek II Walezjusz|Franciszka]] i szkockiej królowej [[Maria I Stuart|Marii Stuart]], regentem Nawarry został czteroletni syn Henryk. W grudniu 1559 towarzyszył ojcu, który odprowadzał do Hiszpanii królewnę [[Elżbieta Walezjuszka|Elżbietę de Valois]], narzeczoną króla [[Filip II Habsburg|Filipa II Habsburga]].
W sierpniu 1561 roku wraz z matką i siostrą przybył na dwór królewski do Paryża. W tym czasie stosunki pomiędzy rodzicami Henryka uległy pogorszeniu – 25 grudnia 1560 Joanna oficjalnie przeszła na [[kalwinizm]], z kolei Antoni ostatecznie opowiedział się po stronie religii rzymskokatolickiej. Dodatkowo de Bourbon zdradzał żonę. Henryk wychowywany na gorliwego kalwina, razem z m.in. królem [[Karol IX Walezjusz|Karolem IX]], jego braćmi [[Henryk III Walezy|Henrykiem]] i [[Franciszek Herkules Walezjusz|Franciszkiem]] urządzał „antypapistowskie” maskarady{{odn|Baszkiewicz|1995|s=27}}. W marcu 1562 Antoni de Bourbon zmusił żonę do wyjazdu ze stolicy, pozostawiając syna przy sobie. Pod wpływem ojca w czerwcu 1562 Henryk publicznie zadeklarował się jako katolik. Antoni de Bourbon zmarł 17 listopada 1562 roku, jednak jego syn dalej pozostawał na paryskim dworze. Henryk, po ojcu, został tytularnym gubernatorem [[Gujenna|Gujenny]]{{odn|Baszkiewicz|1978|s=212}}.
Preceptorem Henryka był de La Gaucherie, protegowany [[Teodor Beza|Teodora Bezy]], kalwin. Wiosną 1562 został zastąpiony przez katolika [[Jan De Losses|Jana De Losses]]. Po śmierci Antoniego de Bourbon, francuska królowa-matka [[Katarzyna Medycejska]], licząca się w tej kwestii ze zdaniem Joanny d’Albret, zmieniła preceptora. Został nim ponownie La Gaucherie, którego pomocnikiem był pastor [[Wiktor Palma-Cayet]]. Henryk posiadł znajomość łaciny. Z kolei jego ulubioną książką był romans rycerski ''[[Amadis]]''{{odn|Baszkiewicz|1995|s=37}}. Od końca 1562 do początku 1564 uczył się w [[Kolegium Nawarskie|Kolegium Nawarskim]] na Wzgórzu Świętej Genowefy w Paryżu. Następnie towarzyszył królowi Karolowi IX i jego matce Katarzynie Medycejskiej w ponad dwuletniej podróży po Francji. W połowie października 1564 roku w [[Salon-de-Provence]] dwór odwiedził [[Nostradamus]], który przepowiedział Henrykowi IV, że zostanie królem Francji i Nawarry. W 1565 na kilka miesięcy Henryk został wysłany na dwór matki. Joanna dała synowi nowego nauczyciela, [[Morelly de Villiers]]. W grudniu 1565 Henryk wrócił na dwór królewski, z którym w 1566 dotarł do Paryża{{odn|Baszkiewicz|1995|s=44}}.
| |||