Szarwark: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
Kelvin (dyskusja | edycje)
typo
Linia 8:
W [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwie Kongresowym]] szarwark sprzężajny, czyli przy użyciu własnego wozu, wykonywali gospodarze, a szarwark pieszy - [[komornik (historia)|komornicy]]. Podobnie było w [[Galicja (Europa Środkowa)|Galicji]], gdzie uprawnienie do egzekwowania szarwarku miała rada gminy. W XIX wieku wprowadzono powszechnie możliwość wykupienia się od szarwarku. Pochodzące stąd pieniądze były używane na utrzymanie dróg lokalnych. W [[Historia Polski (1918–1939)|okresie międzywojennym]] również istniał obowiązkowy szarwark na rzecz gminy z możliwością wykupienia się od niego. [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|Niemieccy okupanci]] z uprawnienia do szarwarku korzystali często i nakładali go w dużym wymiarze.
 
W początkowym okresie istnienia [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] ustalanie wymiaru szarwarku należało do [[Rada narodowa (PRL)|Gromadzkichgromadzkich Radrad Narodowychnarodowych]]. Przykładowo w jednej z gmin na tzw. [[Ziemie Odzyskane|ziemiachZiemiach odzyskanychOdzyskanych]] wymiar szarwarku był następujący:
chłop małorolny - 6 dni rocznie, gospodarz mający powyżej 5 ha ziemi – 10 dni, a powyżej 10 ha – 15 dni. Samotna i niepracująca panna zobowiązana była do jednodniowego szarwarku.
 
Szarwark zniesiono w 1958 r. Przetrwała jednak do dziś jego namiastka w postaci obowiązku naprawy przez właścicieli gospodarstw rowów przechodzących przez ich pola.