Według Danilewskiego rozwój [[Kultura|kulturowy]] jest uzależniony od występowania różnych „typów kultury i historii”. Typy te, tak samo jak organizmy biologiczne przechodzą przez stadium młodości, dojrzałości, starości i śmierci. Podobne teorie rozwoju kulturowego ludzkości, pod nazwą ''koncepcji cykliczno-rozwojowych,'' wysuwali w XX wieku [[Oswald Spengler]] i [[Arnold Joseph Toynbee]]. Poprzez określeni)eokreślenie typów kulturowo-historycznych Danilewski stworzył prototyp klasycznej teorii wielości linii rozwojowych kultur. Koncepcja rozwijających się równorzędnie lokalnych kultur powstała na bazie przekonania, że [[ewolucja]] nie przebiega tylko w jednym możliwym kierunku. Danilewski twierdził, że istnieje wielka liczba rozmaitych kultur, świadcząca o różnych rodzajach „istnienia”„egzystencji” i organizacji społeczeństw<ref>Václav Soukup: ''Dějiny antropologie (Encyklopedický přehled dějin fyzické antropologie, paleoantropologie, sociální a kulturní antropologie)'' (Praga: Karolinum, 2004; s. 283-284).</ref>. Poglądy Danilewskiego stanęły w opozycji do teorii wysuwanych przez ówczesnych ewolucjonistów, takich jak: [[Herbert Spencer]], [[Edward Burnett Tylor]], [[Lewis Henry Morgan]], czy materialistów, takich jak: [[Karol Marks]] i [[Fryderyk Engels]], którzy głosili istnienie wyłącznie jednej linii ewolucyjnej, po której podąża ludzkość.
