Góry Bystrzyckie (Sudety): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Emptywords (dyskusja | edycje) zbędny szablon |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
||
Linia 36:
W części południowej – tworzącej wyraźny [[grzbiet górski]], poprzecinany poprzecznymi dolinami rzek, wznosi się najwyższy szczyt gór – [[Sasanka (Góry Bystrzyckie)|Sasanka]] (985 m n.p.m.) w masywie Jagodnej (977 m n.p.m., która błędnie jest podawana za najwyższy szczyt<ref name="zas">{{Cytuj stronę | url = http://odkrywanie.bystrzyca.pl/20100911/20100911_Jagodna.html | tytuł = Która Jagodna jest wyższa? | nazwisko = Zasępa | imię = Jan | autor = Jan Zasępa | data = 2010-09-25 | opublikowany = odkrywanie.bystrzyca.pl | data dostępu = 2014-07-06}}</ref><ref name="sciez">{{Cytuj stronę | url = http://sciezkawbok.wordpress.com/2013/10/27/topograficzne-porzadki-najwyzszych-wierzcholkow-mezoregionow-sudetow/ | tytuł = Topograficzne porządki najwyższych wierzchołków mezoregionów Sudetów | opublikowany = "Ścieżką w bok" | data dostępu = 2014-07-06}}</ref><ref name="skps">{{Cytuj stronę | url = http://www.skps.wroclaw.pl/3_sudety/33_fizjografia/fizjografia4.htm | tytuł = Szczyty Korony Sudetów | nazwisko = Wojciechowski | imię = Andrzej | autor = Andrzej Wojciechowski | data = 03.07.2007 | opublikowany = SKPS | data dostępu = 2014-07-06}}</ref>). Na południe od niej grzbiet, podzielony obniżeniami rozpada się na wyspowe masywy, [[Gniewosz (góra)|Gniewosza]] (853 m n.p.m.) i [[Czerniec (góra)|Czerńca]] (891 m n.p.m.), u podnóża którego znajduje się jedyna w Górach Bystrzyckich [[jaskinia]] krasowa – [[Solna Jama]]. Dalej na południe Góry Bystrzyckie łagodnie opadają w kierunku [[Przełęcz Międzyleska|Przełęczy Międzyleskiej]] (534 m n.p.m.). W południowej części Gór Bystrzyckich wznoszą się szczyty: [[Kamyk (Góry Bystrzyckie)|Kamyk]] (721 m n.p.m.), [[Bochniak]] (713 m n.p.m.), [[Graniczny Wierch]] (711 m n.p.m.) oraz [[Kamieńczyk (Góry Bystrzyckie)|Kamieńczyk]] (702 m n.p.m.).
Od wschodu masywy Jagodnej, Gniewosza i Czerńca opadają stromo do kotlinowatego obniżenia, w którym położone są Wyszki, Ponikwa i Poręba. Obniżenie to od Rowu Górnej Nysy oddziela [[Wyszkowski Grzbiet]]<ref>Marek Staffa (red.): ''Słownik geografii turystycznej Sudetów'' t. 14 ''Góry Bystrzyckie i Orlickie'', Wyd. PTTK "Kraj", Warszawa-Kraków, 1994, s. 280, {{ISBN
== Podział mikroregionalny ==
Linia 122:
Na terenie [[Rezerwat przyrody Torfowisko pod Zieleńcem|torfowiska pod Zieleńcem]] występuje bogata entomofauna charakterystyczna dla torfowisk, wśród której znajdują się [[relikt glacjalny|relikty glacjalne]] i [[tyrfobiont]]y, np. [[szlaczkoń torfowiec]], [[modraszek bagniczek]], kilka gatunków ważek<ref>Borkowski A.: ''Obserwacje entomologiczne (Lepidoptera, Odonata) w rezerwacie przyrody "Torfowisko pod Zieleńcem" w Sudetach'', ''Przyr. Sud. Zach.'', 2003, '''6''': 119-130.</ref>. Kilka gatunków pajęczaków ma tam również jedyne stanowiska w Polsce.
W Górach Bystrzyckich występuje także rzadki gatunek ślimaka [[świdrzyk kasztanowaty]]<ref>Wiktor A.: ''Ślimaki lądowe Polski'', Mantis, Olsztyn, 2004, {{ISBN
=== Ochrona przyrody ===
Linia 197:
== Publikacje o regionie ==
* Staffa M. (red.) 1992. ''Słownik geografii turystycznej Sudetów. Tom 14. Góry Bystrzyckie, Góry Orlickie''. Wyd. PTTK "Kraj", Warszawa-Kraków. 294 pp. {{ISBN
* Staffa M. (red.) 1994. ''Słownik geografii turystycznej Sudetów. Tom 15. Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy''. Wyd. I-BIS, Wrocław. 524 pp. {{ISBN
* ''Ziemia Kłodzka. Mapa turystyczna 1:50 000''. Wyd. Kartogr. Compass, Kraków. 2004. {{ISBN
* Czerwiński J. 2003. ''Sudety. Przewodnik''. Wyd. Kartogr. Eko-Graf, Wrocław.
* Lamparska J. 2003. ''Sudety Środkowe po obu stronach granicy. Przewodnik inny niż wszystkie''. Cz. 2. Asia-Press, Wrocław. {{ISBN
{{Przypisy}}
| |||