Dżabhat an-Nusra: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Drobne redakcyjne - poprawa linków, apostrofów, cudzysłowów, literówek |
||
Linia 25:
W kwietniu 2013 dowódca Islamskiego Państwa w Iraku, [[Abu Bakr al-Baghdadi]] ogłosił fuzję z Dżabhat an-Nusra. Została ona odrzucona przez al-Dżaulaniego. Decyzja al-Baghdadiego została również skrytykowana przez lidera Al-Ka’idy [[Ajman az-Zawahiri]] nazwał tą decyzję błędem i ją anulował<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013699425657882.html|tytuł=Qaeda chief annuls Syrian-Iraqi jihad merger|data=2013-06-10|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-07-12}}</ref>. Al-Baghdadi nie podporządkował się decyzji az-Zawahiriego i 15 czerwca 2013 ogłosił, iż oba podmioty będą działać jako jedna organizacja pod nazwą [[Państwo Islamskie|Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013615172217827810.html|tytuł=Iraqi al-Qaeda chief rejects Zawahiri orders|data=2013-06-15|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-08-06}}</ref>.
Na początku listopada 2013 lider Al-
== Działalność w Syrii ==
Linia 44:
3 października 2012 na głównym placu w centrum miasta [[Aleppo]] – [[Sad Allah al-Dżabiri|Sad Allaha al-Dżabiriego]], doszło do czterech eksplozji samochodów-pułapek, a piąta nastąpiła kilkaset metrów dalej, w pobliżu bramy do starego miasta. W zamachach bombowych zginęło 40 osób, a 90 zostało rannych. W następstwie wybuchu zniszczona została część fasady hotelowej. Zwaliły się również dwie kondygnacje kawiarni. Po tym wydarzeniu mieście zamknięto wszystkie budynki rządowe<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/gid,14977006,kat,127354,title,Seria-eksplozji-w-Aleppo,galeria.html|tytuł=Seria eksplozji w Aleppo|data=2012-10-03|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-10-05}}</ref>. Do przeprowadzenia zamachu przyznała się [[Siły opozycji (Syria)|Rada Rewolucyjna Aleppo]] działająca niezależnie od Wolnej Armii Syrii i Front Obrony Ludności Lewantu. Strona rządowa dodała, iż udaremniła kolejne zamachy, zabijając dwóch terrorystów mających na sobie pasy z ładunkami wybuchowymi<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.guardian.co.uk/world/2012/oct/03/syria-suicide-bombs-34-aleppo?newsfeed=true|tytuł=Syria 'suicide bombers' kill 34 and injure 120 in Aleppo|data=2012-10-03|opublikowany=Guardian|język=en|data dostępu=2012-10-05}}</ref>.
8 października 2012 w siedzibie wywiadu wojsk lotniczych na przedmieściu Damaszku doszło do podwójnego zamachu samobójczego do którego przyznał się Front Obrony Ludności Lewantu. W zamachach terrorystycznych w którym wykorzystano pojazdy wyładowane ładunkami wybuchowymi zginęło kilkadziesiąt osób. W raporcie dżihadystów był to atak na
5 listopada 2012 w wiosce Az-Zijara w muhafazie Hama ekstremista z Frontu Obrony Ludności Lewantu przeprowadził w pobliżu punktu wojskowego zamach samobójczy za pomocą samochodu-pułapki w którym śmierć poniosło 50 żołnierzy regularnej armii i bojowników prorządowych<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Syria-co-najmniej-50-zolnierzy-zginelo-w-zamachu-w-Hamie,wid,15064702,wiadomosc.html|tytuł=Syria: co najmniej 50 żołnierzy zginęło w zamachu w Hamie|data=2012-11-05|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-11-06}}</ref>.
Linia 50:
14 islamistycznych grup z Frontem Obrony na czele odrzuciło 18 listopada 2012 wejście w skład szerokiej [[Syryjska Koalicja Narodowa na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych|Syryjskiej Koalicji Narodowej na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych]]. Islamiści opowiedzieli się za utworzeniem państwa islamskiego i domagali się wprowadzenie [[koran]]u jako konstytucji<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.youtube.com/watch?v=UK1MFU112aA|tytuł=Aleppo Rebels Denounce Syrian Opposition National Coalition & Declar Islamic State|data=2012-11-18|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2012-11-19}}</ref>.
Pod koniec grudnia 2012 kiedy w Aleppo rozpoczęły się walki o lotniska i bazy wojsk syryjskich, ekstremiści ogłosili
== Skutki działalności Dżabhat an-Nusra ==
Pod koniec lipca 2012 światowe media donosiły, że grupy rebelianckie znacznie radykalizowały się wraz z wydłużaniem się wojny domowej. W trakcie trwania wojny do walk przystąpili konserwatywni sunnici zamieszkujący głównie obszary wiejskie. Głoszą oni hasła dżihadu. Ponadto do radykalnych salafitów trafiało najwięcej wsparcia z Zatoki Perskiej, co niepokoiło Stany Zjednoczone. Do Syrii napływało również coraz więcej bojowników Al-Ka’idy. Głoszone hasła dżihadu przez powstańców, przyciągały z zagranicy bojowników, którzy pomagali w walce z alawitami<ref name=radykalizacja>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Wsrod-powstancow-w-Syrii-rosna-wplywy-dzihadystow,wid,14802016,wiadomosc.html|tytuł=Wśród powstańców w Syrii rosną wpływy dżihadystów|data=2012-07-30|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-07-30}}</ref>.
Brytyjski fotoreporter Jeroen Oerlemans, który przez tydzień był przetrzymywany przez rebeliantów, twierdził, że wśród opozycjonistów było dużo ochotników z regionów takich jak Pakistan, Bangladesz i Czeczenia. Dodał, ze żaden z przetrzymujących go bojowników nie było Syryjczykiem, a połowa z nich znała angielski. W związku z tym nasunęła się teza, iż po ewentualnym obaleniu rządów al-Asada, fundamentaliści będą dążyć do zaprowadzenia prawa [[szariat]]u, bądź wybuchnie kolejna wojna domowa, która zakończy się przejęciem władzy przez radykałów islamskich, tak jak [[
Wobec biernej postawy Zachodu co do kwestii dozbrajania rebeliantów i ustanowienia strefy zakazu lotów, rebelianci zagrozili wejściem w sojusz z Frontem Obrony Ludności Lewantu. W sierpniu 2012 roku Front Obrony Ludności Lewantu ogłosił, iż działa w Damaszku i jego okolicach wraz z Batalionem Al-Sahaba wchodzącym w skład [[Wolna Armia Syrii|Wolnej Armii Syrii]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,page,3,title,Al-Kaida-w-Syrii-niebezpieczny-sojusz-z-islamskimi-ekstremistami,wid,14847344,wiadomosc.html|tytuł=Al-Kaida w Syrii – niebezpieczny sojusz z islamskimi ekstremistami|data=2012-08-16|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-08-16}}</ref>.
Linia 64:
== Wojna z Państwem Islamskim i z syryjskim rządem ==
10 kwietnia 2013 głównodowodzący Frontu Abu Muhammad al-Dżaulani, przyrzekł lojalność [[Ajman az-Zawahiri|Ajmanowi az-Zawahiriemu]], liderowi Al-Ka’idy. Al-Dżaulani przyznał się do przeprowadzenia wielu zamachów na reżim Asada. Dzień wcześniej bojownicy Frontu oficjalnie ogłosili, iż są odgałęzieniem Islamskiego Państwa w Iraku, czyli tamtejszej filii Al-Ka’idy<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Syria-Front-al-Nusra-przyrzeka-wiernosc-glownemu-szefowi-Al-Kaidy,wid,15483106,wiadomosc.html|tytuł=Syria: Front al-Nusra przyrzeka wierność głównemu szefowi Al-Kaidy|data=2013-04-10|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2013-04-12}}</ref>. Ponadto al-Dżaulani i lider Islamskiego Państwa w Iraku Abu Bakr al-Baghdadi ogłosili fuzję ugrupowań, ogłaszając powstanie Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie. Jednak w liście otwartym z 9 czerwca 2013 lider Al-Ka’idy Ajman az-Zawahiri nazwał tą decyzję błędem i ją anulował<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013699425657882.html|tytuł=Qaeda chief annuls Syrian-Iraqi jihad merger|data=2013-06-10|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-07-12}}</ref>. Al-Baghdadi nie podporządkował się pod decyzję az-Zawahiriego i 15 czerwca 2013 ogłosił, iż oba podmioty będą działać jako jedna organizacja pod nazwą [[Państwo Islamskie|Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie]] (ISIS)<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013615172217827810.html|tytuł=Iraqi al-Qaeda chief rejects Zawahiri orders|data=2013-06-15|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-08-06}}</ref>. Niemniej Dżabhat al-Nusra, nie działał pod sztandarem ISIS, jednak początkowo współpracował z irackimi dżihadystami. Jednak spory między ekstremistami doprowadziły w styczniu 2014 do wybuchu [[Syryjska kampania przeciwko Państwu Islamskiemu|zbrojnej konfrontacji]] między ugrupowaniami.
W styczniu 2014 Dżabhat an-Nusra zostało wyparte przez ISIS m.in. z głównego bastionu jakim była Ar-Rakka, [[Bitwa o Ar-Rakkę|zajęta]] po bitwie z siłami rządowymi w marcu 2013. W lutym i marcu 2014 Dżabhat an-Nusra i Front Islamski przeprowadziły drugą ofensywę wymierzoną w ISIS, w efekcie której dżihadysci zostali zmuszeni do ucieczki ze swoich pozycji w muhafazie Dajr az-Zaur. Jednak zmiana sytuacji nastąpiła po bitwie o Markadę w dniach 21-29 marca 2014, kiedy to ISIS pokonało ekstremistów z Dżabhat an-Nusra i zaczęło ich powoli wypierać z muhafazy<ref>{{Cytuj stronę | url =http://www.yourmiddleeast.com/news/syrian-army-retakes-key-post-in-regime-bastion-latakia_22609| tytuł=Syrian army retakes key post in regime bastion Latakia| język = en|data=2014-03-31|opublikowany=yourmiddleeast.com|data dostępu=2014-04-19}}</ref>. Po porażce ISIS w bitwie o przejście graniczne Abu Kamal z 11 kwietnia 2014, ISIS przegrupowało się i podjęło szeroko [[Ofensywa Państwa Islamskiego w Syrii|zakrojoną ofensywę]], która doprowadziła do klęski Dżabhat an-Nusra w muhafazie Dajr az-Zaur<ref>{{Cytuj stronę | url =http://syriahr.com/en/index.php?option=com_news&nid=2022&Itemid=2&task=displaynews#.U1KcEKKmWhG| tytuł=ISIS kills 35 fighters from Jabhat Al-Nusra and Islamic battalions| język = en|data=2014-03-29|opublikowany=SOHR|data dostępu=2014-04-19}}</ref>.
Mimo porażki na wschodzie Syrii w walce z [[Państwo Islamskie|Państwem Islamskim]] (IS), ugrupowanie Dżabhat an-Nusra w 2014 stało się głównym ugrupowaniem, z syryjskiej opozycji zbrojnej, pomijając Państwo Islamskie, które brało udział w kampaniach wojennych wymorzonych w siły rządowe. Ekstremiści walczyli w [[Bitwa o Aleppo (
== Galeria ==
|