Japońska Armia Czerwona: Różnice pomiędzy wersjami

{{nihongo|'''Japońska Armia Czerwona'''|日本赤軍|Nihon Sekigun|'''JRA'''}}, znana także jako '''Anti-Imperialist International Brigade''' ('''AIIB''') – [[Japonia|japońska]] grupa [[terroryzm|terrorystyczna]], istniejąca w latach 1971-2001<ref name="A">Atkins, Stephen E. ''Encyclopedia of modern worldwide extremists and extremist groups''. s. 157-58, Westport, CT: Greenwood Publishing Group, 2004. {{ISBN |0-313-32485-9}}</ref>.

Ugrupowanie założone zostało w 1969 roku jako Frakcja Armii Czerwonej przez studentów powiązanych z ruchem [[komunizm|komunistycznym]]. W 1970 roku członkowie Frakcji Armii Czerwonej porwali samolot a po nieudanej akcji schronili się w [[Korea Północna|Korei Północnej]], rząd koreański internował jednak wszystkich terrorystów. Akcja doprowadziła do wewnętrznej walki we Frakcji która zakończyła się przekształceniem jej w 1971 roku w Japońską Armię Czerwoną. Celem Armii Czerwonej było obalenie rządu i japońskiej [[monarchia|monarchii]] oraz doprowadzenie do wybuchu światowej rewolucji<ref name=X>{{cytuj stronę |url=http://www.terroryzm.com/japonia/|tytuł=Japonia (terroryzm.com)}}</ref>. Po przemianowaniu grupa nawiązała współpracę z [[Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny|Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny]] i założyła swoją bazę w [[Liban]]ie. W Libanie członkowie grupy nawiązali kontakt z pozostałymi narodowowyzwoleńczymi ugrupowaniami [[Palestyńczycy|palestyńskimi]] takimi jak [[Czarny Wrzesień (organizacja)|Czarny Wrzesień]], [[Al-Fatah]] czy w późniejszym czasie [[Hamas]] oraz ugrupowaniami o charakterze [[skrajna lewica|skrajnie lewicowym]] czy [[nacjonalizm|nacjonalistycznym]] z państw [[Europa|europejskich]] ([[Irlandzka Armia Republikańska|Tymczasowa Irlandzka Armia Republikańska]], [[ETA]], [[Front Narodowego Wyzwolenia Korsyki]], [[Czerwone Brygady]] i [[Frakcja Czerwonej Armii]]). Istnieją dowody świadczące o tym że Armia Czerwona przeprowadzała zamachy we współpracy z tymi organizacjami<ref>[https://books.google.es/books?id=nrGzIIb2ZcMC&pg=PA37&dq=%22ej%C3%A9rcito+rojo+japon%C3%A9s&as_brr=3&ei=EvdcSsK4EZjKzASXza2-Dw&hl=pl#v=onepage&q=%22ej%C3%A9rcito%20rojo%20japon%C3%A9s&f=false Sanoja Hernández, Jesús (2002). ''Diccionario de terrorismo''. s. 174-175, Caracas: El Nacional. ISBN 980388008X.]</ref>. Armia posiadała swoje komórki także w kilku miastach [[Daleki Wschód|Dalekiego Wschodu]] w tym [[Singapur]]ze i [[Manila|Manili]]<ref name=X>{{cytuj stronę |url=http://www.terroryzm.com/japonia/|tytuł=Japonia (terroryzm.com)}}</ref><ref name=A>Atkins, Stephen E. ''Encyclopedia of modern worldwide extremists and extremist groups''. s. 157-58, Westport, CT: Greenwood Publishing Group, 2004. {{ISBN |0-313-32485-9}}</ref>.

W lutym 1997 rząd libański aresztował pięciu terrorystów Armii Czerwonej a czterech spośród nich deportował do Japonii. Do ostatecznego kresu grupy przyczyniło się aresztowanie w 2000 roku przebywającej w Japonii przywódczyni grupy, Fusako Shigenobu. Shigenobu rok później z więzienia ogłosiła zakończenie działalności grupy. Niedobitki grupy schroniły się na terenie Korei Północnej<ref name=X>{{cytuj stronę |url=http://www.terroryzm.com/japonia/|tytuł=Japonia (terroryzm.com)}}</ref><ref name=A>Atkins, Stephen E. ''Encyclopedia of modern worldwide extremists and extremist groups''. s. 157-58, Westport, CT: Greenwood Publishing Group, 2004. {{ISBN |0-313-32485-9}}</ref>.