Pożywka Chapmana: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
przeredagowanie |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
||
Linia 1:
[[Plik:Chapmanes.jpg|thumb|200px|Płytka z podłożem Chapmana z wysianymi szczepami: ''[[Gronkowiec złocisty|S. aureus]]'', ''[[Staphylococcus epidermidis|S. epidermidis]]'' i ''Micrococcus'' sp.]]
'''Pożywka Chapmana''' – [[Podłoże hodowlane|pożywka]] typu wybiórczo-różnicującego stosowana do hodowli [[gronkowce|gronkowców]]. Wykorzystuje się w niej fakt, że [[gronkowce|stafilokoki]] są w stanie rosnąć przy wysokim stężeniu [[chlorek sodu|chlorku sodu]], w przeciwieństwie do większości bakterii. ''[[Gronkowiec złocisty|Staphylococcus aureus]]'' i ''[[Staphylococcus saprophyticus]]'' fermentują mannitol, natomiast ''[[Staphylococcus epidermidis]]'' nie (element różnicujący pożywki). ''S. aureus'' można odróżnić od ''S. saprophyticus'' testem na koagulację – po wrzuceniu do krwi pierwszy ścina osocze, drugi nie<ref>Gabriel Virella: ''Mikrobiologia i choroby zakaźne''. Strona 114. {{ISBN
[[Gronkowiec złocisty]] w warunkach tlenowych i względnie beztlenowych wzrasta w postaci kolonii otoczonych żółtą strefą – zmiana barwy podłoża z różowej na żółtą jest wynikiem rozkładu mannitolu i zakwaszeniu środowiska. Podobnie zachowują się niektóre szczepy ''Staphylococcus saprophyticus'', wykazujące te właściwości w warunkach tlenowych. ''Staphylococcus epidermidis'' nie rozkłada mannitolu i rośnie w postaci białych kolonii, nie powodując zmiany barwy pożywki<ref>A. Różalski: Ćwiczenia z mikrobiologii ogólnej. Skrypt dla studentów biologii. Łódź 1998, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 165</ref>.
Linia 10:
== Bibliografia ==
* Leon Jabłoński (red.): ''Podstawy mikrobiologii lekarskiej''. PZWL, Warszawa 1979, s. 496. {{ISBN
{{Zastrzeżenia|Medycyna}}
|