Sonderfahndungsbuch Polen: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Zobacz też: drobne merytoryczne |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
||
Linia 4:
== Przygotowanie list proskrypcyjnych ==
Listę przygotowywały równolegle dwa nazistowskie urzędy. Pierwszą była komórka Zentralstelle II/P (Polen) utworzona w maju 1939 roku w Głównym Urzędzie SD Reichsführera SS, która sporządzała listy „osób przewidzianych do ujęcia w Polsce”, którymi interesował się wywiad SS. Przy jej opracowaniu Niemcy wykorzystywali m.in. polską prasę oraz raporty niemieckich placówek dyplomatycznych. Drugą listę, sporządzaną pod kątem „Polaków wrogo ustosunkowanych do niemczyzny”, równolegle przygotowywała berlińska centrala [[Gestapo]]. Wiele nazwisk na tej liście znalazło się dzięki donosom [[Mniejszość niemiecka w Polsce|mniejszości niemieckiej]]<ref name=autonazwa1>[[Czesław Łuczak]]: ''Zagłada.'' KIW, Warszawa 1989, {{ISBN
Na podstawie obu tych list powstała tzw. specjalna księga gończa (''Sonderfahndungsbuch Polen''), obejmująca w układzie alfabetycznym ponad 61 tysięcy nazwisk wybitnych Polaków „szczególnie niebezpiecznych dla Rzeszy”. Na listę trafiały osoby, które w jakiś sposób zasłużyły się dla Polski lub naraziły się Niemcom. Na liście tej umieszczono, w porządku alfabetycznym, także nazwiska Polaków „wyróżniających się w konfliktach narodowościowych”, na których temat donosy sporządzili niemieccy konfidenci. Poza imieniem i nazwiskiem na liście podane były: funkcja, zawód, przynależność do organizacji oraz miejsce zamieszkania osoby poszukiwanej.
| |||