Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
IMO powinno być 4
→‎Utworzenie: źródła/przypisy
Linia 3:
 
== Utworzenie ==
Impulsem do powołania ZOMO były wydarzenia [[Poznański Czerwiec|poznańskiego czerwca 1956]]<ref name="Eisler">{{cytuj książkę |autor=Jerzy Eisler |tytuł=Polskie miesiące, czyli kryzys(y) w PRL |url=http://pamiec.pl/pa/biblioteka-cyfrowa/publikacje/9929,Jerzy-Eisler-Polskie-miesiace-czyli-kryzysy-w-PRL.html |rok=2008 |isbn=9788376290195 |wydanie=EPUB |rozdział=Październik 1956 roku}}</ref>, które ukazały brak przygotowania wojska i [[Milicja Obywatelska|milicji]] do pacyfikowania dużych rozruchów ulicznych. Formalną podstawę do utworzenia ZOMO stanowiła uchwała Rady Ministrów PRL z 4 grudnia 1956<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Jałoszyński | imię = Kuba | autor link = Kuba Jałoszyński | tytuł = Organy administracji rządowej wobec zagrożeń terrorystycznych. Siły zbrojne wobec terroryzmu | wydawca = Wyższa Szkoła Administracji | miejsce = Bielsko-Biała | data = 2009 | isbn = 978-83-60430-57-6 | strony = 58}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Majer | imię = Piotr | tytuł = Milicja Obywatelska 1944-1957: geneza, organizacja, działalność, miejsce w aparacie władzy | wydawca = Wydawn. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego | miejsce = Olsztyn | data = 2004 | strony = 415 | isbn = 83-7299-331-9 }}</ref><ref>{{Cytuj książkę | autor = praca zbiorowa | tytuł = Ochrona bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego w Polsce 1944-1988 | wydawca = Akademia Spraw Wewnętrznych | miejsce = Warszawa | data = 1989 | strony = 152 | inni = pod red. nauk. Tadeusza Walichnowskiego}}</ref> ([[Antoni Dudek|A. Dudek]] podaje inną datę tej uchwały - [[Wigilia Bożego Narodzenia|Wigilia]], tj. 24 grudnia 1956{{r|Wprost}}). Pierwsze wytyczne dotyczące pełnienia przez nie służby zostały wprowadzone rozkazem Komendanta Głównego MO z dnia 17 lipca 1957 (rozkaz nr 5/57). ZOMO funkcjonowało na zasadach wojskowych i było skoszarowaną formacją paramilitarną. Od 1973 zaczęto do niej rekrutować poborowych, by odbywali w tych oddziałach zasadniczą służbę wojskową<ref name=Wprost>{{cytuj stronę| url = http://www.wprost.pl/ar/10636/Bijace-serce-partii/?O=10636&pg=2| tytuł = Bijące serce partii| autor = [[Antoni Dudek]]| opublikowany = | praca = Wprost 24| data = 2001| język = pl| data dostępu = 2010-03-14}}</ref>. Poborowi służący w ZOMO (szczególnie w latach 1970, bo później z racji coraz gorszego odbioru społecznego tej formacji służba w niej straciła na atrakcyjności) byli w większości ochotnikami do tej służby, co wynikało z poniższych przyczyn<ref>Dariusz Gizak „By(i)łem w ZOMO”.</ref><ref>Bogdan Juruś „Byłem w ZOMO”.</ref>:
* preferencja przy późniejszym staraniu się o przyjęcie do Milicji Obywatelskiej – od przyszłego funkcjonariusza wymagano uregulowania stosunku do służby wojskowej, a dawni ZOMO-wcy byli uważani za osoby znające specyfikę służby w milicji i przez to wymagające mniej rozbudowanego szkolenia;
* lepsze warunki służby niż w wojsku: