Siergiej Korolow: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Życiorys: poprawa linków
jul.-greg., WP:SK+Bn
Linia 16:
|www =
}}
'''Siergiej Pawłowicz Korolow''' ([[Język{{w rosyjskijęzyku|ru|ros.]] '''Сергей Павлович Королёв'''}}, nazwisko czasem transkrybowane jako ''Koroliow''{{r|HT196611}} lub ''Korolew'', ur. [[12 stycznia]] [[{{data|1907]]=1-12}} w [[Żytomierz]]u, zm. [[14 stycznia]] [[1966]] w [[Moskwa|Moskwie]]{{r|HT196611}}) – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] inżynier mechanik, konstruktor [[Rakietowy pocisk balistyczny|pocisków balistycznych]], [[Rakieta|rakiet]] i [[Statek kosmiczny|statków kosmicznych]], „ojciec” radzieckiej [[Astronautyka|kosmonautyki]].
 
== Życiorys ==
[[Plik:The Soviet Union 1969 CPA 3731 stamp (Sergei Korolev).jpg|thumb|240px|Znaczek radziecki z podobizną S. P. Korolowa, 1969]]
Urodził się w Żytomierzu na [[Ukraina|Ukrainie]]. Mając 16 lat był lektorem do spraw likwidacji analfabetyzmu lotniczego{{odn|Suworow|2013|s=86}}. Został wykształcony jako konstruktor samolotów i z początku pracował w biurze konstrukcyjnym [[Andriej Tupolew|Andrieja Tupolewa]]. W 1931 stworzył GIRD (Grupa Badań Ruchu Odrzutowego), która została przekształcona w instytut naukowo-badawczy{{odn|Suworow|2013|s=87}}. W latach 1936–1937 doprowadził do etapu testów rakietę przeciwlotniczą na paliwo stałe i dalekiego zasięgu na paliwo płynne{{odn|Suworow|2013|s=87}}. W 1938 padł ofiarą [[Wielki terror (ZSRR)|Wielkiej Czystki]] i był uwięziony przez sześć lat, w tym przez pewien czas w [[Syberia|syberyjskim]] [[Gułag|łagrze UŁAG-u]]. Większość wyroku spędził jednak w [[szaraszka|szaraszce]], specjalnym więzieniu dla specjalistów które pozwalało im kontynuować swoją pracę. Po zwolnieniu w 1944 stał się kluczową osobą w radzieckim programie rakietowym tworzącym [[Intercontinental Ballistic Missile|rakiety międzykontynentalne]]. Tu wykazał wielki talent do scalania projektów, organizowania prac na masową skalę i dalekosiężnego planowania. Praca z przejętymi niemieckimi naukowcami rakietowymi w tym z [[Helmut Gröttrup|Helmutem Gröttrupem]]. Pracując nad bronią rakietową, stopniowo zaczął przekonywać przywódców ZSRR do rozpoczęcia wyścigu kosmicznego ze [[Stany Zjednoczone|Stanami Zjednoczonymi]], w celu zwiększenia prestiżu ZSRR. W sierpniu 1956 został mianowany głównym konstruktorem radzieckiego programu kosmicznego i był odpowiedzialny za jego największe sukcesy, w tym wystrzelenie satelity [[Sputnik]] i załogowego statku kosmicznego [[Wostok (statek kosmiczny)|Wostok]]. Następnie pod jego kierownictwem rozpoczęto pracę nad serią misji mających prowadzić do lądowania na Księżycu, i jeszcze bardziej ambitnych programów lotów do [[Mars]]a i [[Wenus]].
 
W przeciwieństwie do swojego odpowiednika w programie amerykańskim, [[Wernher von Braun|Wernhera von Brauna]], jego nazwisko było tajemnicą państwową. Znany był tylko jako „główny konstruktor”. Dopiero po śmierci nekrolog w „[[Prawda (gazeta)|Prawdzie]]” ujawnił jego kluczową rolę w programie kosmicznym. Został pochowany z honorami przy murze [[kreml]]owskim. W odróżnieniu od von Brauna, nie miał jednak nigdy pełnej kontroli nad radzieckim programem i często musiał borykać się z konkurentami, m.in. z [[Władimir Czełomiej|Władimirem Czełomiejem]].
Linia 30:
 
{{Przypisy|przypisy=
<ref name="HT196611">Aleksander Romanow (APN), ''Wciąż wyżej, wyżej – ku gwiazdom'' w: „[[Horyzonty Techniki]]”, nr 11/1966, s. 11-1211–12, 38.</ref>
}}
 
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę | nazwisko=Suworow | imię=Wiktor | tytuł=Matka Diabła; kulisy rządów Chruszczowa | data=2013 | wydawca=Dom Wydawniczy REBIS | miejsce=Poznań | isbn=978-83-7510-867-5 | strony=86-8786–87 | odn=tak}}
 
== Linki zewnętrzne ==