Stefan Śródka: Różnice pomiędzy wersjami

|miejsce urodzenia = [[Łódź]], {{PaństwoL|RUS|wariant=1721}}

|miejsce śmierci = [[Warszawa]], {{PaństwoL|POL}}

|lata aktywności = [[1934]]–[[1981]]1934–1981

W 1934 ukończył studia aktorskie w [[Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej|Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej]] w Warszawie. Przed wojną grał w [[Wilno|Wilnie]], [[Katowice|Katowicach]] (w Teatrze im. St. Wyspiańskiego) i [[Kalisz]]u, gdzie także reżyserował sztuki teatralne. W sezonie 1944/45 należał do Teatru Zrzeszenia Aktorskiego w [[Lublin]]ie. Po wojnie, w latach 1945–1949 grał w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi, a następnie przeniósł się do Warszawy. Początkowo, w latach 1949-521949–52, pracował w stołecznym Teatrze Narodowym im. Wojska Polskiego. Potem, przez 14 lat (do 1966) był zatrudniony w [[Teatr Ateneum w Warszawie|Teatrze Ateneum]]. Przez kolejne piętnaście lat, aż do śmierci, grał w [[Teatr Dramatyczny w Warszawie|Teatrze Dramatycznym]].

[[Andrzej Zaorski]], były aktor warszawskiego [[Teatr Ateneum w Warszawie|Teatru Ateneum]], powiedział o nim: „Grał wtedy w Ateneum nieżyjący już i kompletnie zapomniany aktor Stefan Śródka. Był to tzw. prawdziwek, to znaczy, nie słysząc nigdy o [[KonstantyKonstantin Stanisławski|Stanisławskim]], grał jego [[Metoda Stanisławskiego|Metodą]]. Wszystko musiało być realistyczne. Jak kogoś złapał za rękę, to tamten miał siniaki od chwytu mocarnych palców Śródki.”Śródki”<ref>[http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/20759.html Striptease – e-teatr.pl<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>.

W uznaniu osiągnięć w dziedzinie upowszechniania i rozwoju sztuki teatralnej Stefanowi Śródce przyznawano parokrotnie różne nagrody i odznaczenia honorowe<ref name=autonazwa1>http://www.srodka.witryna.info/</ref>. Jako zasłużony aktor dla scen polskich i stołecznych po śmierci został pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]] w Warszawie (kwatera 32B-4-25).

W czasie wojny Stefan Śródka (ps. „Ryś”) był uczestnikiem ruchu oporu i oficerem Wojska Polskiego (w stopniu podporucznika). W latach 1942–1944 na terenie dzisiejszego woj. lubelskiego brał czynny udział m.in. w wysadzeniu pociągu w Krzywdzie i przetransportowaniu zdobytej broni do miasta Borowe, odbiciu więźniów transportowanych do [[Lublin]]a, rozbrojeniu posterunku [[Policja Polska Generalnego Gubernatorstwa|Granatowej Policji]] w Wojcieszkowie i Adamowie. „Ryś” był wspominany przez towarzyszy broni jako wykazujący się w trakcie zdań niezwykle dużą bojowością, karnością i odwagą.

Był synem Romana Śródki i Anny Laube. Dzieciństwo spędził w Łodzi. W 1945 ożenił się z Lucyną Maciejewską (zm. w 2007)<ref name=autonazwa1 />. Jego syn [[Andrzej Śródka]] (ur. w 1946) jest historykiem medycyny, profesorem w Instytucie Historii Nauki [[Polska Akademia Nauk|PAN]] i Katedrze Historii Medycyny [[Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego|Collegium Medicum]] UJ.

* [[1946 w filmie|1946]]: [[Dwie godziny]] − robotnik, znajomy Weroniki, brat Kubusia

* [[1965 w filmie|1965]]: [[Miejsce dla jednego]] − sekretarz POP

* [[1969 w filmie|1969]]: [[Co jest w człowieku w środku]] − gospodarz Franciszek Kozłowski

* [[1970 w filmie|1970]]: [[Najlepszy kolega]] − wędkarz

* [[1973 w filmie|1973]]: [[Czarne chmury]] − Matwiej, przywódca Kurpiów (odc. 3)

* [[1976 w filmie|1976]]: [[Dźwig (film)|Dźwig]] − ojciec Tarsy