Guzów (powiat żyrardowski): Różnice pomiędzy wersjami

W [[1765]] właścicielem Guzowa i okolicznych dóbr był [[Andrzej Ignacy Ogiński|Andrzej Ogiński]]. Po [[III rozbiór Polski|III rozbiorze Polski]] Guzów znalazł się pod [[Zabór pruski|zaborem pruskim]]. Na podstawie deklaracji [[Władcy Prus#Królestwo Prus (1701–1918)|króla pruskiego]] [[Fryderyk Wilhelm II Pruski|Fryderyka Wilhelma II]] z 28 lipca 1796 dobra duchowne, starostwa i inne [[królewszczyzna|królewszczyzny]] przeszły na własność skarbu [[Królestwo Prus|pruskiego]], a król hojnie rozdawał je swym dygnitarzom i generałom<ref name = rw>[http://mazowsze.hist.pl/files/Rocznik_Warszawski/Rocznik_Warszawski-r1996-t26/Rocznik_Warszawski-r1996-t26-s77-101/Rocznik_Warszawski-r1996-t26-s77-101.txt Iwona Maria Szustakiewicz, ''Guzów. Podwarszawska rezydencja Łubieńskich i Sobańskich''], "Rocznik Warszawski", nr 26 z 1996, s. 77-101. [dostęp 20.03.2012]</ref>. Minister [[Śląsk]]a [[Karl Georg von Hoym|von Hoym]] otrzymał starostwo guzowskie, lecz wyraził zgodę na sprzedanie dóbr dotychczasowej właścicielce, Paulinie[[Paula Szembek|Pauli Ogińskiej]], matce [[Feliks Łubieński|Feliksa Łubieńskiego]]<ref name = rw/>. Po jej śmierci Guzów przeszedł w ręce Feliksa. Gdy w 1856 majątek zlicytowano, nabył go [[Feliks Sobański]]. Pozostawał on w rękach Sobańskich do [[1944]], kiedy został upaństwowiony.