Westland Aircraft: Różnice pomiędzy wersjami

Zakończenie wojny oznaczało dla firmy koniec rządowych zamówień na wielkoseryjne maszyny bojowe. W zaistniałej sytuacji, nie mając dużego doświadczenia ani skucesów rynkowych w konstrukcji i produkcji samolotów cywilnych, w 1946 roku firma postanowiła wejść na zupełnie nowy rynek latających maszyn, [[Śmigłowiec|śmigłowców]]. Jednak aby nie tracić czasu na mozolne prace konstrukcyjne nad własną maszyną, zakupiono licencje na budowę amerykańskiego śmigłowca [[Sikorsky H-5|Sikorsky S-51]]. W 1947 dostarczono dokumentacje techniczną i rozpoczęły się prace adaptacyjne, brytyjski odpowiednik w dość znacznym stopniu różnił się od swojego amerykańskiego protoplasty, począwszy od nowego napędu a skończywszy na pojedynczych częściach. 5 października 1948 roku do swojego dziewiczego lotu wzbił się [[Westland WS-51 Dragonfly]], który wszedł do służby w [[Royal Air Force]] i [[Royal Navy]] w 1950 roku. Tak rozpoczęła się era śmigłowców w firmie Westland. Tuż po wojnie zbudowano również ostatni samolot w dziejach firmy, pokładowy [[Westland Wyvern]]. Po nim jedynymi projektowanymi i budowanymi maszynami były już tylko śmigłowce. Pierwszą własną konstrukcją tego typu była daleko posunięta modyfikacja WS-51, maszyna [[Westland Widgeon]], która jednak nie cieszyła się dużym zainteresowaniem i wybudowano zaledwie 15 egzemplarzy. Prawdziwym sukcesem była kolejna licencyjna produkcja, śmigłowiec [[Westland Whirlwind (śmigłowiec)|Westland Whirlwind]] czyli amerykański [[Sikorsky H-19 Chickasaw]]. Wybudowano około 400 egzemplarzy. Whirlwind stał się pierwszym brytyjskim śmigłowcem, służącym do przewozu członków rodziny królewskiej, pierwszym śmigłowcem przystosowanym do zwalczania okrętów podwodnych w Royal Navy, pierwszym uzbrojonym śmigłowcem wsparcia i pierwszym wykorzystanym bojowo podczas [[Kryzys sueski|kryzysu sueskiego]]. W 1958 roku w powietrze wzbiła się kolejna samodzielna konstrukcja firmy, [[Westland Westminster]]. Był to duży transportowy śmigłowiec, w którym wykorzystano licencyjny układ wirnika głównego, przekładni i śmigła ogonowego. Maszyna powstała jako całkowicie wewnętrzna inicjatywa wytwórni. Niestety po wybudowaniu zaledwie dwóch egzemplarzy prototypowych cały program został anulowany. Nie była to duża strata dla Westlanda, jako że w tym samym czasie firma przygotowywała się do wdrożenia do produkcji kolejnego licencyjnego śmigłowca, maszyny [[Westland Wessex]]. Podobnie jak w przypadku S-51 i tu również wprowadzono na tyle dużo zmian w porównaniu z amerykańskim odpowiednikiem, maszyną [[Sikorsky H-34 Choctaw]], że był to praktycznie nowy śmigłowiec. Była to pierwsza konstrukcja Westlanda z [[Silnik turbowałowy|silnikiem turbowałowym]] (H-34 napędzany był jednostką tłokową). Wybudowano prawie 400 egzemplarzy, a ostatnie z nich wycofano ze służby już w XXI wieku.