R-36: Różnice pomiędzy wersjami

Znany na zachodzie jako SS-9 Scarp R-36, został skonstruowany jako dwustopniowy pocisk na [[paliwo ciekłe]], w którym jeden stopień spoczywa na drugim. Korpus wykonany był ze stopu aluminium AMG-6<ref name="EA">{{Cytuj stronę | url = http://www.astronautix.com/r/r-36.html | tytuł = R-36 | autor = Mark Wade | opublikowany = Encyclopedia Astronautica | język = en | data dostępu = 2017-01-20 | zarchiwizowano = EA}}</ref>. Ogólna konstrukcja pierwszego stopnia pocisku była podobna do zastosowanej w pierwszym stopniu R-16. Zastosowano jednak pewne ulepszenia – jednym z nich była wspólna przegroda między [[Paliwo rakietowe|paliwem]], a [[utleniacz]]em, co zredukowało pustą przestrzeń wewnątrz rakiety<ref name=RSNF36/>. Zbiorniki paliwa utrzymywane były pod ciśnieniem dzięki [[Spaliny|gazom spalinowym]] podstawowych składników paliwa. System napędowy pierwszego stopnia składał się z trzech dwukomorowych silników [[RD-251]] oraz silnika sterującego z czterema ruchomymi komorami<ref name=RSNF36/><ref name=rusweb>R-36, russianspaceweb</ref>. System drugiego stopnia tworzyły: jeden silnik [[RD-252]] o konstrukcji zbliżonej do silników pierwszego stopnia oraz czterokomorowy silnik sterujący na paliwo ciekłe<ref name=RSNF36/><ref name=rusweb/>. Wszystkie silniki rakiety pracowały w obiegu otwartym. Silniki zasilane były paliwem w postaci [[1,1-Dimetylohydrazyna|1,1-dimetylohydrazyny]], dla której rolę [[utleniacz]]a pełnił [[tetratlenek diazotu]], zapewniając [[Siła ciągu|ciąg]] pierwszego stopnia na poziomie morza 2 364 [[Niuton|kN]], w próżni zaś 2 643 kN<ref name=RSNF36/>. [[Impuls właściwy]] silników: 2 954 m/s (pierwszy stopień) oraz 3 112,5 m/s (drugi stopień)<ref name=RSNF36/>. Po separacji sekcji w trakcie lotu, głowica pocisku była wyhamowywana za pomocą silników na [[paliwo stałe]]<ref name=RSNF36/>. W pocisku o łącznej [[Masa samolotu|masie startowej]] 183,9 tony, całkowita masa paliwa wynosiła 166,2 tony. Układ [[silnik rakietowy|silników rakietowych]] zapewniał pociskom [[throw-weight]] od 3 950 do 5 825 kilogramów<ref name=RSNF36/>.

[[plik:SS-9 Scarp R36.jpg|250px|left|thumb|Załadunek pocisku R-36 do podziemnego silosu – widoczne dwa pierścienie silosu]]

 

R-36 o długości 31,7 metra i średnicy 3 metrów, zostały umieszczone w podziemnych silosach o głębokości 41,5 metra. Zewnętrzny pierścień silosu miał średnicę 8,3 metra, średnica zaś wewnętrznego pierścienia wynosiła 4,64 metra. W przeciwieństwie do silosów Szeksna-N pocisków [[R-16|R-16U]], wewnętrzny pierścień nie mógł być obracany, toteż układ naprowadzania obracał pocisk na wyznaczony azymut po opuszczeniu przez rakietę silosu. Tankowanie pocisków odbywało się po ich umieszczeniu w silosach, zaś wewnętrzne hermetyczne komory w zbiornikach paliwa utrzymywały stabilne właściwości jego składników. W takim stanie pocisk mógł być utrzymywany w gotowości do odpalenia przez pięć lat, następnie jednak przedłużono ten okres do 7,5 roku<ref name=RSNF36-1/>.