Wersja z 00:29, 7 lut 2017 edytuj Gżdacz (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 28 733 edycje poprawa linków Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 ← poprzednia edycja		Wersja z 09:10, 7 lut 2017 edytuj anuluj edycję Gżdacz (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 28 733 edycje drobne redakcyjne Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 następna edycja →
Linia 6: Nadawanie serwitoriatu było w Polsce od XVI do XVIII wieku elementem kontroli wytwarzania tzw. druków urzędowych, wydawanych na zlecenie władzy centralnej bądź ziemskiej. W tym celu przyznawano poszczególnym drukarzom przywileje dające prawo ich druku i sprzedaży, powiązane z odpowiedzialnością za ich poprawność i zgodność z tekstem wzorcowym. Nadanie takiemu drukarzowi serwitoratu z jednej strony dawało mu istotne korzyści, z drugiej poddawało go władzy sądu marszałkowskiego. Zauważalne jest, że w okresach tendencji centralizacyjnych w państwie częściej używano tego mechanizmu kontroli nad drukami urzędowymi{{r\|F}}. [[Aleksander Brückner]] w ''Encyklopedii staropolskiej'' oceniał, że serwitoriat był „jawnym nadużyciem” ~~nasz~~na szkodę miast, dając tym, którzy się o niego wystarali dostęp do wszystkich ~~ ~~korzyści które dawało mieszkanie w mieście, bez przystępowania do prawa miejskiego i ponoszenia związanych z tym obciążeń. Mechanizm ten powodował pogarszanie się i tak już złej kondycji miast, które starały się przed nim w miarę możliwości bronić{{r\|ES}}. {{Multisource\|Encyklopedia staropolska/Serwitorjat\|Hasło o serwitoriacie w ''Encyklopedii staropolskiej'' Zygmunta Glogera\|M. Arcta Słownik Staropolski/Serwitorat\|i w ''M. Arcta Słowniku Staropolskim''}}

Serwitoriat: Różnice pomiędzy wersjami