Kazimierz Sławiński (pilot): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 33:
W trakcie służby wojskowej był także członkiem Aeroklubu Pomorskiego w Toruniu w latach 1935 – 1939. Uzyskał w nim uprawnienia pilota samolotowego turystycznego II kategorii, pilota szybowcowego kategorii C i pilota balonowego.
 
W [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] w 1939 roku pełnił służbę jako podporucznik obserwator w II plutonie [[46 Eskadra Towarzysząca|46 eskadry obserwacyjnej]], w składzie lotnictwa [[Armia „Pomorze”|Armii „Pomorze”]]. Latał na samolotach obserwacyjnych [[Lublin R.XIII|Lublin R-XIIID]], wykonując loty rozpoznawcze m.in. w rejonie [[Koronowo|Koronowa]] – [[Świecie|Świecia]] (3 września 1939), [[Inowrocław]]ia (8 września), [[Wyszogród]] – [[Płock]] (14 września). W dniu 17 września 1939 roku w trakciepodczas startu z [[lądowisko|lotniska polowego]] w [[Kroczewo|Kroczewie]] w trakcie przelotu samolotów eskadry na wschód jego samolot uległ rozbiciu. Dnia 19 września 1939 roku dostał się do niewoli niemieckiej. Do 30 stycznia 1945 przebywał w [[oflag]]ach: [[Prenzlau]], [[Oflag IV C Colditz|IV C Colditz]] i [[Oflag II C Woldenberg|II C Woldenberg]]. W niewoli był członkiem konspiracji.
 
Po wyzwoleniu z obozu jenieckiego wrócił do Polski na początku lata 1945 roku. W sierpniu podjął pracę w [[Polskie Linie Lotnicze LOT|Polskich Liniach Lotniczych LOT]] w [[Warszawa|Warszawie]] na [[Lotnisko Chopina w Warszawie|Okęciu]], przeszkolenie w pilotażu przeszedł w [[15 Zapasowy Pułk Lotniczy|15 Mieszanym Szkolno-Treningowym Pułku Lotniczym]] w [[Radom]]iu. Następnie w okresie od października 1945 roku do września 1948 roku latał jako pilot komunikacyjny na liniach krajowych i zagranicznych w PLL LOT. Po wypadku lotniczym odszedł z pracy w lotnictwie, pracując poza nim w latach 1949–1959. W tym czasie ukończył studia na Wydziale Architektury [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]] uzyskując dyplom inżyniera architekta. Później od stycznia 1960 roku do sierpnia 1964 roku pracował w Zarządzie Ruchu Lotniczego i Lotnisk Komunikacyjnych na stanowisku starszego inspektora lotnisk. W dniu 9 maja 1970 roku otrzymał awans na stopień porucznika [[Rezerwa|rezerwy]].