Stefan Jacek Dembiński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Ministrowie obrony narodowej II Rzeczypospolitej" za pomocą HotCat
drobne redakcyjne, kat.
Linia 8:
|opis grafiki = [[generał brygady]] Stefan J. Dembiński
|stopień grafika = PL Epolet gen dyw.svg
|stopień = [[generał dywizji]] (na emigracji, 1964)
|data urodzenia = [[30 września]] [[1887]]
|miejsce urodzenia = [[Nowe Sioło]]
Linia 14:
|miejsce śmierci = [[Londyn]]
|lata służby = [[1900]]-[[1972]]
|siły zbrojne = [[Armia Austro-Węgier|cesarska i królewska Armia]]<br />[[Wojsko Polskie (II RP)]]<br />[[Polskie Siły Zbrojne]]
|jednostki = [[9 Pułk Ułanów Małopolskich|9 Pułk Ułanów]]<br />[[18 Pułk Ułanów Pomorskich|18 Pułk Ułanów]]<br />[[8 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego|8 Pułk Ułanów]]<br />[[XII Brygada Kawalerii]]<br />Dowództwo Taborów i Szefostwo Remontu<br /> [[Grupa „Stryj”]]<br /> Gabinet Wojskowy Prezydenta RP<br />[[Ministerstwo Obrony Narodowej]]
|stanowiska = dowódca 8pułku p.uł.,kawalerii<br />dowódca XIIbrygady BK,kawalerii<br />dowódca Taborów i szef Remontu<br M.S.Wojsk., />dowódca Grupy „Stryj”,grupy<br />szef Gabinetugabinetu<br Wojskowego/>minister Prezydentaobrony RPnarodowej
|wojny i bitwy = [[I wojna światowa]]<br /> [[wojna polsko-bolszewicka]]<br /> [[II wojna światowa]]<br />
|późniejsza praca =
Linia 23:
}}
[[plik:Dembinski 1.png|right|250px]]
'''Stefan Jacek Dembiński-Dembina''' (ur. 30 września [[1887]] w [[Nowe Sioło|Nowym Siole]], zm. 27 marca [[1972]] w [[Londyn]]ie) – [[generał brygady]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej]] i [[Polskie Siły Zbrojne|Polskich Sił Zbrojnych]], w 1964 mianowany przez władzeprezydenta emigracyjneRP na uchodźstwie generałem dywizji{{odn|Dembiński|1969|s=1}}.
 
== Życiorys ==
Linia 32:
Od listopada 1921 do marca 1928 pełniący obowiązki dowódcy i dowódca [[18 Pułk Ułanów Pomorskich|18 Pułku Ułanów Pomorskich]]. 3 maja 1922 zweryfikowany został w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów jazdy. 1 stycznia 1928 awansowany został na pułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 3 lokatą w korpusie oficerów kawalerii. Marzec 1928 – marzec 1930 dowódca 8 Pułku Ułanów (od grudnia 1929 pełniący obowiązki dowódcy [[5 Samodzielna Brygada Kawalerii|5 Samodzielnej Brygady Kawalerii]]. Kwiecień 1930 – grudzień 1932 dowódca [[XII Brygada Kawalerii|XII Brygady Kawalerii]]. W międzyczasie, od 6 grudnia 1930 do 31 lipca 1931, był słuchaczem V Kursu [[Centrum Wyższych Studiów Wojskowych]] w Warszawie. Z końcem 1932 przeniesiony został na stanowisko kierownika [[Wojskowy Zakład Remontu Koni|Wojskowego Zakładu Remontu Koni]]<ref>Dziennik Pers. MSWojsk. Nr 13 z 09.12.1932 r., s. 406</ref>. Od grudnia 1934 do września 1939 dowódca [[Dowództwo Taborów i Szefostwo Remontu|Taborów i szef Remontów]]. 19 marca 1938 mianowany [[generał|generałem brygady]]<ref name="kawaleria"/>. 10 września 1939 roku został mianowany dowódcą [[Grupa „Stryj”|Grupy „Stryj”]], z zadaniem obrony przyczółka na [[Dniestr]]ze. Po napaści sowieckiej na czele swych oddziałów przeszedł na [[Węgry]].
 
Po kampanii wrześniowej do kwietnia 1940 przedstawiciel [[Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych|Naczelnego Wodza]] na Węgrzech. Zorganizował tam system opieki nad żołnierzami i ich przerzut do [[Francja|Francji]]. Wykorzystywał tam znane nazwisko gen. Henryka Dembińskiego, bohatera Węgier. W kwietniu 1940 na skutek nacisków Niemców wyjechał do Francji. Maj-czerwiec 1940 szef Wydziału Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w [[Paryż]]u. Po klęsce Francji wyjechał do Szkocji. Od czerwca 1940 roku do listopada 1941 roku był komendantem [[Stacja Zborna Oficerów Rothsay|Stacji Zbornej Oficerów Rothsay]] na wyspie Bute w Szkocji. Od 6 listopada 1941 do demobilizacji szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta Rzeczypospolitej w Londynie. Po demobilizacji pozostał na tym stanowisku. Osiadł w Londynie, gdzie mieszkał już do końca życia. 11 listopada 1964 Prezydent RP na Uchodźstwie,uchodźstwie [[August Zaleski]] awansował go na [[generał|generała dywizji]]{{odn|Dembiński|1969|s=1}}. W latach 1964 – 1966 był prezesem Zrzeszenia Kół Pułków Kawalerii w Wielkiej Brytanii<ref name="kawaleria"/>. Do 15 września 1969 był ministrem obrony narodowej w [[Rząd Aleksandra Zawiszy|rządzie Aleksandra Zawiszy]]<ref>[[Krzysztof Tarka]], Emigracyjna dyplomacja. Polityka zagraniczna Rządu RP na Uchodźstwie 1945-1990, Warszawa 2003, s. 284.</ref>. Został pochowany na [[Cmentarz South Ealing w Londynie|Cmentarzu South Ealing w Londynie]]<ref name="kawaleria"/>.
 
== Ordery i odznaczenia ==
Linia 60:
[[Kategoria:Generałowie brygady II Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Generałowie brygady Polskich Sił Zbrojnych]]
[[Kategoria:Generałowie dywizji mianowani przez władze RP na uchodźstwie po 1947]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)]]