Maurycjusz (cesarz bizantyński): Różnice pomiędzy wersjami

Rodzina władcy pochodziła z [[Kapadocja|Kapadocji]] – Maurycjusz był mocno związany ze swym ojcem Pawłem. Jego żona [[Konstantyna (cesarzowa bizantyńska)|Konstantyna]] urodziła pięciu synów i cztery córki. Był faworytem poprzedniego władcy, [[Tyberiusz II Konstantyn|Tyberiusza]]. W [[578]] pełniąc jeszcze funkcję komesa straży przybocznej, zdołał pokonać [[Iran|Persów]]. Chory Tyberiusz uczynił go [[Cezar (tytuł)|cezarem]] i zaręczył ze swą córką Konstantyną, a po jego śmierci Maurycjusz został cesarzem.

Ślub Maurycjusza i [[Konstantyna (cesarzowa bizantyńska)|Konstantyny]] opisał egipski kronikarz [[Teofilakt Symokatta]] nastepującymi słowy: {{CytatD|''Cesarską salę ślubną bogato wystrojono w obrębie pierwszej wielkiej strefy pałacu; udekorowano ją złotem i szlachetnymi kamieniami, a następnie urządzono ją w purpurowej tonacji, rozwieszając zasłony ze szkarłatu, barwionego bezcenną purpurą tyryjską o wielkiej głębi koloru. Cesarza poprzedziła druhna - córka Tyberiusza - która podeszła ku ślubnemu tronowi, ledwie widoczna, choć zaraz ukazała się ludziom, bo cienkie zasłony nagle opadły, niczym na omówiony znak. W tej chwili w sali ślubnej pojawił się cesarz ze wspaniałą świtą odzianych w białe szaty mężczyzn. Niebawem zniknął za obszernymi zasłonami, by następnie wyprowadzić cesarzową na widok publiczny i wziąć ją w objęcia [...] Cesarzowa powstała z tronu, by oddać szacunek panu młodemu - cesarzowi, podczas gdy członkowie demów intonowali ślubny hymn. Na oczach wszystkich drużba uhonorowała młodą parę pucharem z winem, nie wypadało bowiem nałożyć im koron, gdyż w istocie nie byli wstępującymi w związek małżeński osobami prywatnymi: gest taki wykonano już na nich z tytułu godności cesarskiej.''<ref>Timothy E. Gregory (2008). Historia Bizancjum. przeł. Justyn Hunia. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. {{ISBN|978-83-233-2588-8}}.</ref>|}}