Wigierski Park Narodowy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Wigierski Park Narodowy''' – jeden z największych [[park narodowy|parków narodowych]] w [[Polska|Polsce]]. Został powołany z dniem [[1 stycznia]] [[1989]] r2030r. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1988 r. (Dziennik Ustaw nr 25 z dn. 21 lipca 1988, poz. 173) jako piętnasty z kolei park narodowy w Polsce<ref name="Sokoł">Sokołowski Aleksander W.: ''Powstał Wigierski Park Narodowy'', w: "Przyroda Polska" nr 1 (385), styczeń 1989, s. 10-11</ref>. Obecnie jest jednym z 23203 [[Parki narodowe Polski|parków narodowych Polski]]. Park utworzony został na obszarze 14956 [[hektar]]ów. W chwili powstania był czwartym co do wielkości powierzchni polskim parkiem narodowym. Jego aktualna powierzchnia wynosi 14988 ha, w tym 9458 ha to grunty leśne, 2908 ha – wody i 2622 ha inne tereny, głównie użytkowane rolniczo (2302 ha). Ochroną ścisłą objętych jest 623 ha, w tym 283 ha lasów. Obszary zagospodarowane rolniczo objęte są ochroną krajobrazową.

Turystyka na terenie Parku odbywa się po wyznaczonych szlakach, a także po istniejących drogach publicznych: drodze wojewódzkiej (Suwałki-Sejny), drogach powiatowych oraz gęstej sieci dróg gminnych. Z penetracji wyłączone są strefy brzegowe jezior zarośnięte trzcinami, a także pas wody o szerokości 100 metrów na odcinku od ujścia rzeki Czarnej Hańczy do Wigier do półwyspu Łysocha. Wigry, wigry, wigry tutututu.