[[Plik:Józef Glemp prymas senior.jpg|thumb|170px|left|Kardynał Józef Glemp na [[procesja świętego Stanisława|procesji św. Stanisława]] (2012)]]
Jako arcybiskup warszawski erygował 119 parafii i konsekrował 61 nowo wybudowanych kościołów. Uczestniczył w 19 procesach beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych. 10 czerwca 1984 rekoronował [[Obraz Matki Bożej Pocieszenia w Leżajsku|obraz Matki Bożej Pocieszenia]] w [[Leżajsk]]u. W grudniu 1989 reaktywował [[Caritas (organizacja)|Caritas]] archidiecezjalną. Przyczynił się do utworzenia [[Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie|Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie]] i przekształcenia Akademii Teologii Katolickiej w [[Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie|Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego]]{{r|Posługa Prymasa Glempa w archidiecezji warszawskiej}}. Z racji sprawowania urzędu arcybiskupa metropolity warszawskiego był wielkim kanclerzem tych uczelni{{r|Senat UKSW pożegnał swego wielkiego kanclerza, kard. Glempa}}{{r|nota biograficzna}}{{r|Nowy Wielki Kanclerz Papieskiego Wydziału Teologicznego}}. Za jego pontyfikatu powstały w archidiecezji nowe ruchy katolickie. W 1990 erygował Archidiecezjalne Seminarium Misyjne Redemptoris Mater, prowadzone przez [[Droga Neokatechumenalna|Drogę Neokatechumenalną]]. Zainicjował powrót do idei budowy [[Świątynia Opatrzności Bożej w Warszawie|Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie]], mającej stanowić wotum narodu polskiego za uchwalenie [[Konstytucja 3 maja|Konstytucji 3 maja]], odzyskanie wolności w 1918 i jej wywalczenie w 1989, a także za pontyfikat Jana Pawła II{{r|Posługa Prymasa Glempa w archidiecezji warszawskiej}}.
W latach 1981–2004 pełnił funkcje przewodniczącego [[Konferencja Episkopatu Polski|Konferencji Episkopatu Polski]] i przewodniczącego jej Rady Głównej (następnie Rady Stałej). Przewodniczył II Synodowi Plenarnemu w Polsce, który miał miejsce w latach 1991–1999. Z urzędu przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski zasiadał w [[Rada Konferencji Episkopatów Europy|Radzie Konferencji Episkopatów Europy]] (CCEE). Był również honorowym przewodniczącym międzynarodowych spotkań Uomini e Religioni (Ludzie i Religie), organizowanych przez rzymską Wspólnotę św. Idziego{{r|nota biograficzna}}.
