Konfederacja targowicka: Różnice pomiędzy wersjami

Po zajęciu ziem [[Litwa|Litwy]] przez wojska rosyjskie 25 czerwca 1792 proklamowano w [[Wilno|Wilnie]] konfederację generalną [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]], w dużej mierze komplementarną do konfederacji koronnej. Marszałkiem konfederacji litewskiej został mianowany [[kanclerz wielki litewski]] [[Aleksander Michał Sapieha]], a jego zastępcą [[łowczy wielki litewski]] [[Józef Zabiełło]]. W rzeczywistości faktyczną władzę nad Wielkim Księstwem Litewskim sprawował samozwańczy [[hetman polny litewski]] Szymon Kossakowski i jego brat [[Biskupi inflanccy, wendeńscy i inflancko-piltyńscy|biskup inflancki]] [[Józef Kazimierz Kossakowski|Józef Kazimierz]], który kierował poczynaniami swojego bratanka [[Józef Dominik Kossakowski|Józefa Dominika]], który zastępował nieobecnego w kraju Sapiehę. Władze targowickie, korzystając z opieki wojsk rosyjskich dokonały wówczas wielu aktów zemsty osobistej wobec szlachty i mieszczan, którzy w większości poparli dzieło Konstytucji 3 maja. Palono wsie i miasta należące do patriotów, na dobra ich nakładano [[sekwestr]], a ich samych niejednokrotnie publicznie znieważano. Poczynania te były zazwyczaj okazją do prywatnego wzbogacenia się kosztem ofiar i Rzeczypospolitej, np. biskup Kossakowski zagarnął bezprawnie dobra skarbowe na sumę 900 000 [[złoty polski|złotych polskich]]. Konfederacja litewska ustanowiła odmienny niż w [[Korona Królestwa Polskiego|Koronie]] kurs rosyjskiego [[rubel|rubla]] w stosunku do złotego, 1 rubel = 6 złotych polskich, na Litwie 1 rubel = 6 złp i 20 groszy. Skutkowało to potanieniem towarów eksportowanych do Rosji lub kupowanych przez [[Armia Imperium Rosyjskiego|wojska rosyjskie]] na terenie Rzeczypospolitej<ref>Łukasz Kądziela, Prymas Michał Poniatowski wobec targowicy, w: Od Konstytucji do Insurekcji, studia nad dziejami Rzeczypospolitej w latach 1791-1794, Warszawa 2011, s. 160-161.</ref>.