Haihan-chiken: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków, merytoryczne |
merytoryczne |
||
Linia 5:
Autorem inicjatywy ostatecznego zniesienia hanów był [[Aritomo Yamagata]]. Uważał on, że zapewnienie Japonii odpowiedniej obrony przed ingerencją ze strony m.in. Wielkiej Brytanii, USA i Rosji, będzie wymagało zjednoczenia rozproszonych armii hanowych. Yamagata przekonał [[Takamori Saigō|Takamori'ego Saigō]] do przyjęcia stanowiska głównodowodzącego utworzonej 17 kwietnia 1871 roku Cesarskiej Gwardii Przybocznej (Goshinpei). Chociaż liczyła ona nie więcej niż 10 tys. żołnierzy, spełniała przede wszystkim niezwykle ważną rolę symbolu współpracy [[Han Chōshū|Chōshū]] i [[Satsuma (domena feudalna)|Satsumy]], których połączonym wojskom, zasilonym jeszcze przez oddziały [[Tosa (domena feudalna)|Tosy]], nie był w stanie przeciwstawić się żaden inny han.
W dniu 29 sierpnia 1871 gubernatorzy 56 hanów, niegdyś daimyō, zostali wezwani przed oblicze cesarza. Odczytano im cesarski edykt o zniesieniu hanów i wszyscy zostali zwolnieni ze swoich urzędów. W ciągu miesiąca gubernatorzy wszystkich pozostałych hanów udali się do stolicy w celu doręczenia rządowi cesarskiemu swoich próśb o dymisję. Zniesione 261 hany na krótko otrzymały status prefektur, ale już po upływie 4 miesięcy nastąpiła komasacja wszystkich 305 jednostek administracyjnych, w wyniku której powstały 72 prefektury i 3 miasta wydzielone. Dawni daimyō uznali za bezcelowe stawianie jakiegokolwiek oporu, a rząd centralny zatroszczył się o zapewnienie im odpowiednich środków materialnych, tak aby mogli zachować dotychczasowy standard życia.
== Bibliografia ==
| |||