ORP Wicher (1950): Różnice pomiędzy wersjami

Zbudowany w stoczni im. A. Żdanowa w Leningradzie. Do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckiej]] służby wszedł 28 stycznia 1951 pod nazwą „Skoryj”. [[29 czerwca]] [[1958]] roku został przekazany [[Marynarka Wojenna|Polskiej Marynarce Wojennej]] przez ZSRR – najpierw wydzierżawiony, a w [[1965]] roku odkupiony. Wchodził w skład 7 Dywizjonu Niszczycieli na [[Oksywie|Oksywiu]]. Brał udział w wizytach kurtuazyjnych, m.in. w [[Portsmouth]]. Od 1970 roku używano go w charakterze bazy pływającej dla [[9 Flotylla Obrony Wybrzeża|9. Flotylli Obrony Wybrzeża]] na [[Hel (miasto)|Helu]]. Wycofany ostatecznie ze służby pod koniec [[1974]] roku, został pozbawiony uzbrojenia i wyposażenia, a następnie zatopiony w pobliżu portu na Helu jako element falochronu<ref>[http://trojmiasto.wyborcza.pl/trojmiasto/56,35612,21361260,kiedys-sluzyly-marynarce-wojennej-dzis-przypominaja-opuszczone.html Kiedyś służyły Marynarce Wojennej, dziś przypominają opuszczone miasto. Wraki okrętów na helskiej plaży]</ref>. Kolejno nosił numery burtowe: 54 i (od 1960 roku) 274. Jako ciekawostkę warto dodać, że ten okrętOkręt został zbudowany wyłącznie przez kobiety. Dokumenty pochodzące ze stoczni nie wymieniały wśród budowniczych ani jednego mężczyzny (jedyni mężczyźni to nadzór techniczny){{fakt}}.