Dominus Iesus: Różnice pomiędzy wersjami

'''Dominus Iesus''' /{{Lang|la}} ''Pan Jezus''<ref>{{r|Od pierwszych słów deklaracji: ''Dominus Iesus, antequam in coelum ascenderet... - Pan Jezus, zanim wstąpił do nieba...''</ref>}}/, pełna nazwa -– '''Deklaracja o jedyności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa i Kościoła «Dominus Iesus»'''. Dokument [[Kongregacja Nauki Wiary|Kongregacji Nauki Wiary]] Kościoła Rzymskokatolickiego, dotyczący zagadnień [[Chrystologia|chrystologicznych]], [[Soteriologia|soteriologicznych]] i eklezjologicznych.

Deklaracja została przygotowana w latach [[1998]]-[[2000]]1998–2000 przez [[Kongregacja Nauki Wiary|Kongregację Nauki Wiary]]. Ogłosił ją [[6 sierpnia]] [[2000]] prefekt Kongregacji kardynał [[Benedykt XVI|Józef Ratzinger]] po zatwierdzeniu [[16 czerwca]] [[2000]] przez [[Jan Paweł II|papieża Jana Pawła II]]. Potrzeba jej opublikowania wyniknęła z sytuacji Kościoła w [[Azja|Azji]], szczególnie zaś w [[Indie|Indiach]]. W [[teologia|teologii]] [[kościół katolicki|Kościoła katolickiego]] na świecie, zwłaszcza w Azji, pojawiły się bowiem poglądy relatywizujące znaczenie chrześcijańskiego [[Objawienie|Objawienia]] -– uznające je nie za źródło i istotę wiary chrześcijańskiej, lecz tylko (w pewnym uproszczeniu) za mit, ewentualnie tylko za część prawdy o [[Bóg|Bogu]]. Pogląd ten ukształtował się pod wpływem wielokulturowego i wieloreligijnego otoczenia, w którym działa Kościół w krajach Azji, szczególnie w Indiach, oraz pod wpływem światopoglądowego [[relatywizm]]u i [[indyferentyzm]]u współczesnych społeczeństw wysoko rozwiniętych.

Deklaracja w p. 17 tłumaczy wyrażenie «subsistit in» Konstytucji Soborowej [[Lumen gentium]], 22<ref>Por. Rozdz. III [http://www.{{r|archidiecezja.lodz.pl/czytelni/-sobor/kk3.html O hierarchicznym ustroju Kościoła a w szczególności o episkopacie]</ref>}} użyte w odniesieniu do Kościoła katolickiego oraz uściśla status eklezjalny [[Prawosławie|prawosławia]] oraz [[protestantyzm]]u:

{{Cytat|Istnieje zatem jeden Kościół Chrystusowy, który trwa /{{Lang|la}} ''subsistit''/ w Kościele katolickim rządzonym przez Następcę Piotra i przez biskupów w łączności z nim<ref>Por. [[Kongregacja Nauki Wiary]], Deklaracja. ''[http://www.{{r|saint-mike.org/library/curia/congregations/faith/mysterium_ecclesiae.html Mysterium ecclesiae]'', 1: [[Acta Apostolicae Sedis|AAS]] 65 (1973) 396-408 {{Lang|en}} [Dostęp 2010-08-26]</ref>. Kościoły, które nie będąc w pełnej wspólnocie z Kościołem katolickim, pozostają jednak z nim zjednoczone bardzo ścisłymi więzami, jak sukcesja apostolska i ważna Eucharystia, są prawdziwymi Kościołami partykularnymi.<ref>{{r|Por. [[Sobór watykański II]], Dekr}}. ''[[Unitatis redintegratio]]'', 14 i 15; Kongregacja Nauki Wiary, List ''Communionis notio'', 17: AAS 85 ( 1993) 838-850. 60. Por. SOB. WAT. I, Konst. ''Pastor aeternus'': DS 3053-3064; SOB. WAT. II, Konst. ''[[Lumen gentium]]'', 22.</ref> Dlatego także w tych Kościołach jest obecny i działa Kościół Chrystusowy, chociaż brak im pełnej komunii z Kościołem katolickim, jako że nie uznają katolickiej nauki o prymacie, który Biskup Rzymu posiada obiektywnie z ustanowienia Bożego i sprawuje nad całym Kościołem. Natomiast Wspólnoty kościelne, które nie zachowały prawomocnego Episkopatu oraz właściwej i całkowitej rzeczywistości eucharystycznego misterium,<ref>{{r|Por. SOB. WAT. II, Dekr. ''Unitatis redintegratio''}}, 22</ref> nie są Kościołami w ścisłym sensie; jednak ochrzczeni w tych wspólnotach są przez chrzest wszczepieni w Chrystusa i dlatego są w pewnej wspólnocie, choć niedoskonałej, z Kościołem<ref>{{r|Por. tamże, 3</ref>}} (''Dominus Iesus'', 17).}}

Deklaracja wywołała spore kontrowersje wśród interpretatorów. Według niektórych stanowi ona rozwinięcie [[Sobór watykański II|II Soboru Watykańskiego]], według innych – anty-anty–[[ekumenizm]] i całkowite zaprzeczenie Soboru.

Powszechne przyjęcie Deklaracji okazało się inne niż zamierzone -– Deklaracja została nagłośniona przez środki masowego przekazu jako akt dotyczący przede wszystkim stosunków Kościoła katolickiego z innymi wyznaniami i [[religia]]mi. Tak rozumiana Deklaracja spotkała się z krytycznym przyjęciem, m.in. ze strony niektórych [[protestantyzm|wyznań protestanckich]], którym odmawia ona statusu "kościołów"Kościołów, nazywając je "wspólnotami„wspólnotami kościelnymi"kościelnymi” -– ze względu na brak prawomocnego [[episkopat]]u i sprawowania [[Eucharystia (sakrament)|Eucharystii]] w klasycznym rozumieniu (część Kościołów protestanckich nie praktykuje Eucharystii stricte, a np. Pamiątkę Wieczerzy Pańskiej -– występują różnice w jej rozumieniu).

[[Plik:Kurt Koch.jpg|right|thumb|upright|Nowy przewodniczący Papieskiej Rady ds. Ekumenizmu, abp Kurt Koch (2009)]]

Abp [[Kurt Koch]], ówczesny przewodniczący [[episkopat]]u [[Szwajcaria|Szwajcarii]], a obecny przewodniczący [[Papieska Rada do spraw Popierania Jedności Chrześcijan|Papieskiej Rady do spraw Popierania Jedności Chrześcijan]], w lipcu 2007 bronił sformułowań deklaracji ''Dominus Iesus'', precyzujących pojęcie Kościoła oraz status kościelny poszczególnych gałęzi [[Chrześcijaństwo|chrześcijaństwa]]. Szwajcarski biskup przyznał, że dokument mógł się jawić jako raniący dla [[Protestantyzm|protestantów]] i [[Ekumenizm|ekumenicznie]] nastawionych katolików. Powiedział jednak, że deklaracja i jej recepcja pokazały różnice w zadaniach, jakie stawiają wobec ruchu ekumenicznego rzymscy katolicy i [[Prawosławie|prawosławni]] z jednej strony, a protestanci z drugiej<ref name="{{r|CNS">Catholic News Service [http://www.catholicnews.com/data/stories/cns/0703953.htm Protestant groups dismayed at new document on identity of 'church'] 11 lipca 2007</ref>}}.

Ówczesny prawosławny metropolita [[Smoleńsk]]a i [[Królewiec|Królewca]], a obecny [[Rosyjski Kościół Prawosławny|patriarcha moskiewski]] Cyryl powiedział natomiast w wywiadzie, że deklaracja ''jest uczciwym dokumentem, lepszym niż tzw. "kościelna„kościelna dyplomacja"dyplomacja”. Pokazuje jak blisko jesteśmy, albo, przeciwnie, jak jesteśmy podzieleni''<ref name="{{r|CNS"/>}}.

Thomas Wipf, przewodniczący Wspólnoty Protestanckich Kościołów w Europie, niezgadzając się z deklaracją co do definicji kościoła, stwierdził równocześnie, że dokument może prowadzić do większej jasności w dialogu ekumenicznym<ref name="{{r|CNS"/>}}.