Bronisław Pietraszewicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
było dobrze - 1943 |
m WP:ZDBOT#Poprawa linków KG AK, Poalej Syjon; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 27:
== Życiorys ==
Urodził się w [[Duniłowicze|Duniłowiczach]] w [[Województwo nowogródzkie (II Rzeczpospolita)|województwie nowogródzkim]] (obecnie [[Białoruś]]). W 1924 rodzina przeniosła się do Warszawy (tutaj ojciec otrzymał pracę w [[Główny Urząd Miar|Głównym Urzędzie Miar]])<ref name="Dylawerska120">{{Cytuj książkę | nazwisko = Dylawerska | imię = Maria | tytuł = Akcja na Kutscherę [w:] „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 4 | miejsce = Warszawa | data = 1959 | strony = 120 | nazwisko2 = Dziembowska | imię2 = Elżbieta | nazwisko3 = Gąsior | imię3 = Zbigniew | nazwisko4 = Kaczyńska | imię4 = Danuta}}</ref> i zamieszkała na [[Żoliborz]]u. Był uczniem [[V Liceum Ogólnokształcące im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie|Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Księcia Józefa Poniatowskiego]] przy ul. Leopolda Lisa-Kuli 16. Do wybuchu wojny ukończył w nim I klasę licealną<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Głuszek | imię = Zygmunt | tytuł = Szare Szeregi. Słownik biograficzny. Tom I | wydawca = Oficyna Wydawnicza RYTM | miejsce = Warszawa | data = 2006 | strony = 248 | isbn = 978-83-7399-213-9}}</ref>.
Po wybuchu wojny służył w kompanii przysposobienia wojskowego i w jej składzie opuścił Warszawę kierując się do [[Brześć|Brześcia]]. Po rozpadzie oddziału wrócił samotnie do Warszawy. W pierwszych miesiącach okupacji pracował przy rozbiórce zniszczonych domów<ref name="Dylawerska120"/>. Zdał maturę na [[Tajne komplety|tajnych kompletach]] w [[III Liceum Ogólnokształcące im. gen. Sowińskiego w Warszawie|I Gimnazjum Męskim im. Gen. Józefa Sowińskiego]] w Warszawie, a jesienią 1940 rozpoczął studia na wydziale mechaniki w konspiracyjnej [[Szkoła Wawelberga i Rotwanda|Państwowej Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda]].
Linia 41:
2 lutego 1943 wziął udział w ewakuacji materiałów i przedmiotów z opieczętowanego przez [[Gestapo]] mieszkania rodziny Błońskich przy ul. [[Ulica Bracka w Warszawie|Brackiej]] 23<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Stachiewicz | imię = Piotr | tytuł = „Parasol.” Dziele oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej | wydawca = Instytut Wydawniczy PAX | miejsce = Warszawa | data = 1984 | strony = 45 | isbn = 83-211-0273-5}}</ref>.
W 1943 porzucił studia i rozpoczął kurs w [[Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola|szkole podchorążych „Agricola”]]. Wraz z całym PET-em wszedł do [[Szare Szeregi|Szarych Szeregów]], a następnie w sierpniu 1943, wraz z drużyną ''CR 500'', przeszedł z [[Grupy Szturmowe|Grup Szturmowych]] do nowo utworzonego oddziału [[Agat (AK)|„Agat]]” (późniejszy „Pegaz”)<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Stachiewicz | imię = Piotr | tytuł = „Parasol.” Dziele oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej | wydawca = Instytut Wydawniczy PAX | miejsce = Warszawa | data = 1984 | strony = 721 | isbn = 83-211-0273-5}}</ref>.
Brał udział w rozpoznaniu terenu do [[Akcja w Celestynowie|akcji pod Celestynowem]], a 27 maja 1943 uczestniczył w akcji „Sól”, której celem było zdobycie z magazynów fabryki Kijewski, Scholtze i Spółka przy ul. Siarczanej 6 na [[Targówek Fabryczny|Targówku]] [[Chloran potasu|chloranu potasu]], niezbędnego do produkcji materiałów wybuchowych<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Głuszek | imię = Zygmunt | tytuł = Szare Szeregi. Słownik biograficzny. Tom I | wydawca = Oficyna Wydawnicza RYTM | miejsce = Warszawa | data = 2006 | strony = 250 | isbn = 978-83-7399-213-9}}</ref>. Kontrolowana przez Niemców warszawska fabryka była jedynym producentem tej substancji na terenie Generalnego Gubernatorstwa<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Zawadzka | imię = Anna | tytuł = Tadeusz Zawadzki „Zośka” | wydawca = Oficyna Wydawnicza Interim | miejsce = Warszawa | data = 1991 | strony = 209 | isbn = 83-85083-10-3 | nazwisko2 = Rossman | imię2 = Jan}}</ref>. Zdobyto 21 beczek chloranu potasu i 10 beczek [[Tlenki żelaza|tlenku żelaza]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Zawadzka | imię = Anna | tytuł = Tadeusz Zawadzki „Zośka” | wydawca = Oficyna Wydawnicza Interim | miejsce = Warszawa | data = 1991 | strony = 210 | isbn = 83-85083-10-3 | nazwisko2 = Rossman | imię2 = Jan}}</ref>.
7 września 1943 uczestniczył w [[Akcja Bürkl|akcji specjalnej]] na [[Oberscharführer|SS-Oberscharführera]] [[Franz Bürkl|Franza Bürkla]].
1 lutego 1944 dowodził [[Akcja Kutschera|akcją Kutschera]], której celem było wykonanie wyroku śmierci na [[Dowódca SS i Policji|Dowódcy SS i Policji]] na [[dystrykt warszawski]] [[Brigadeführer|SS-Brigadeführerze]] [[Franz Kutschera|Franzu Kutscherze]]. Był także pierwszym wykonawcą wyroku.
Linia 53:
Został pochowany w tajemnicy w obecnym miejscu, w kwaterze [[Batalion „Zośka”|batalionu „Zośka”]] (A-20) na warszawskim [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Trojan | imię = Włodzimierz | tytuł = Kwatera Batalionu „Zośka” | wydawca = Fundacja Ochrony Zabytków | miejsce = Warszawa | data = 1991 | strony = 65-66}}</ref>.
Rozkazem nr 267/BP z dnia 25 marca 1944 [[
== Upamiętnienie ==
Linia 63:
{{SORTUJ:Pietraszewicz, Bronisław}}
[[Kategoria:Egzekutorzy wyroków Polskiego Państwa Podziemnego]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)]]
| |||