Epoka hellenistyczna: Różnice pomiędzy wersjami

'''Epoka hellenistyczna''' – okres w dziejach regionu [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]] i [[Bliski Wschód|Bliskiego Wschodu]] (zwłaszcza obszarów znajdujących się pod greckim panowaniem), którego początek wyznacza śmierć [[Aleksander Macedoński|Aleksandra Wielkiego]] w [[323 p.n.e.|323 roku p.n.e.]], a koniec – [[Starożytny Rzym|rzymskie]] podboje zakończone zajęciem [[Starożytny Egipt|ptolemejskiego Egiptu]] w [[30 p.n.e.|30 roku p.n.e.]]<ref name="Bravo1">{{cytuj książkę|nazwisko=Bravo|imię=Benedetto|autor link=Benedetto Bravo|nazwisko2=Wipszycka|imię2=Ewa|autor link2=Ewa Wipszycka|tytuł=Historia starożytnych Greków|tom=3|tytuł tomu=Okres hellenistyczny|strony=533|wydawca=Wydawnictwo naukowe PWN|miejsce=Warszawa|data=1992|isbn=83-01-06653-9}}</ref> Niekiedy zwany hellenizmem<ref name="Bravo1" />, lub epoką aleksandryjską<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Rachet|imię= Guy|autor link= |tytuł= Słownik cywilizacji greckiej|wydanie= |tom= |wydawca= Wydawnictwo "Książnica"|miejsce= Katowice|data= |rok= 2006|strony= 159|isbn= 83-7132-919-9}}</ref>.

W wyniku podbojów Aleksandra Wielkiego świat grecki rozszerzył się na ogromne obszary [[Achemenidzi|imperium perskiego]]. Nastąpiło bezpośrednie spotkanie helleńskiej kultury ze starszymi cywilizacjami Wschodu, pojawiły się nowe prądy w religii, filozofii i sztuce, rozwinęła się nauka. Polityczną dominację zyskały nowe organizmy państwowe – monarchie hellenistyczne, a [[polis]] straciły na znaczeniu. Centrami kulturowymi stały się nowe ośrodki miejskie leżące poza Grecją właściwą, takie jak [[Aleksandria]] w [[Starożytny Egipt|Egipcie]], [[Antiochia (Turcja)|Antiochia]] w [[Syria starożytna|Syrii]], czy [[Pergamon (miasto)|Pergamon]] w [[Anatolia|Azji Mniejszej]].