Adam Koc: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Uczestnicy strajków szkolnych w Królestwie Kongresowym 1905-1908 → Kategoria:Uczestnicy strajków szkolnych w Królestwie Kongresowym (1905–1908) (przy użyciu QRC)
Lowdown (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne IJP
Linia 229:
Wiosną 1941 z Kocem skontaktował się płk. [[Leon Mitkiewicz-Żołłtek|Leon Mitkiewicz]], który zaproponował mu utworzenie tajnej organizacji działającej na terenie [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]]. Miała to być grupa o charakterze [[terroryzm|terrorystycznym]], prowadząca działania odwetowe na mieszkających tam Niemcach, będąca zemstą za zbrodniczą działalność ich rodaków w okupowanej Polsce. W maju 1942 powstał konkretny plan utworzenia organizacji, przygotowany przez powołanego ponownie do służby czynnej Koca, który funkcjonował wówczas pod pseudonimem ''Witold Warmiński''. Nie wszedł on jednak w fazę realizacji, ponieważ 11 czerwca 1942 gen. Sikorski zdecydował o rezygnacji z tych planów{{odn|Mierzwa|2006|s=225}}.
 
Do zakończenia wojny Koc pracował w biurze radcy finansowego ambasady polskiej w USA. Starał się także bezskutecznie objąć stanowisko w biurze [[United Nations Relief and Rehabilitation Administration|UNRRA]]{{odn|Mierzwa|2006|s=226}}. Od 1945 do 1950 był zatrudniony jako kucharz w pensjonacie w Sea Cliff, należącym do [[Stanisław Strzetelski|Stanisława Strzetelskiego]]{{odn|Mierzwa|2006|s=226}}. Potem przez krótki czas w 1952 współpracował z hotelem The Sherry-Netherland w Nowym Jorku. Mieszkał wówczas w niewielkim mieszkaniu przy 14 West 64th Street na [[Manhattan]]ie{{odn|Mierzwa|2006|s=227}}. Handlował żywnością, a następnie został zatrudniony w hotelu Waldorf-Astoria. W tym czasie utrzymywał kontakty z innymi piłsudczykami przebywającymi na emigracji w USA – m.in. z Henrykiem Floyarem-Rajchmanem, czy [[Wacław Jędrzejewicz|Wacławem Jędrzejewiczem]]. Podjął także współpracę z [[Radio Wolna Europa|Radiem Wolna Europa]] i Komitetem Wolnej Europy{{odn|Mierzwa|2006|s=227}}. Włączył się również w działalność [[Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce|Instytutu Józefa Piłsudskiego]] (od 1954 r. był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej, a od 1956 sprawował funkcję wicedyrektora i kierownika Sekcji Archiwalno-Bibliotecznej tej instytucji, 19 marca 1957 wybrany członkiem rady tejże<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Sprawozdanie Instytutu za rok 1957 | czasopismo = Biuletyn Informacyjny | wydawca = [[Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce]] | wolumin = 1 | strony = 4 | data = 1958 | url = http://www.pilsudski.org/data/biuletyn/Biuletyn-15.pdf}}</ref>){{odn|Mierzwa|2006|s=228}}. Rozpoczął także spisywanie swoich wspomnień. Praca ta nie została przez niego dokończona{{odn|Mierzwa|2006|s=228}}.
 
W latach 60. pogłębiły się jego problemy zdrowotne, będące skutkiem rany poniesionej podczas bitwy pod Sitowiczami. Okazało się, że konieczna jest operacja [[pęcherzyk żółciowy|woreczka żółciowego]]. Dodatkowo, usunięto mu [[wyrostek robaczkowy]]. Operacja na krótko poprawiła sytuację. Pogarszał się także wzrok Adama Koca. W nocy z 11 na 12 listopada 1968 doznał [[udar mózgu|udaru mózgu]], co spowodowało [[Porażenie|paraliż]] ciała. Zmarł 3 lutego 1969 w szpitalu im. Franklina Delano Roosevelta w Nowym Jorku. Został pochowany 11 lutego 1969 na cmentarzu Wolvercote w [[Oksford]]zie (na życzenie rodziny spoczął obok brata, [[Leon Koc|Leona]]){{odn|Mierzwa|2006|s=229}}.