Johnny Wilson (bokser): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
Linia 34:
Pochodził z rodziny [[Włosi|włoskich]] imigrantów, Wychował się w [[Harlem (Nowy Jork)|Harlemie]]. a jednym z jego szkolnych kolegów był późniejszy znany gangster [[Frank Costello]]{{r|bo}}. Wilson w późniejszym czasie utrzymywał stosunki ze środowiskiem gangsterskim, w tym z [[Al Capone|Alem Capone]], co stało się podstawą do podejrzeń, że niektóre jego walki były ustawione.
 
Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1912. Początkowo walczył z mieszanymi rezultatami, ale stopniowo zdobywał uznanie jako pięściarz. W 1918 przegrał i wygrał z [[Leo Houck]]iem. 6 maja 1920 w [[Boston]]ie zmierzył się w pojedynku o mistrzostwo świata w wadze średniej z obrońcą tytułu [[Mike O’Dowd|Mikiem O’Dowdem]]. Zwyciężył po 12 rundach na punkty i został nowym mistrzem w tej kategorii wagowej{{r|hu1}}. Broniąc tytułu stoczył walki ''[[no decision]]'' z [[Soldier Bartfield|Soldierem Bartfieldem]] (1 lipca 1920 w [[Newark (New Jersey)|Newark]]){{r|hu2}} i z [[Young Fisher|Youngiem Fisherem]] (20 lipca 1920 w [[Syracuse (Nowy Jork)|Syracuse]]){{r|hu3}} oraz [[Nokaut|znokautował]] w 5. rundzie Steve'a Choynskiego (2 sierpnia 1920 w [[Buffalo]]){{r|hu4}}. Zwyciężył tez w walce rewanżowej Mike'a O’Dowda niejednogłośnie na punkty 17 marca 1921 w [[Madison Square Garden]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]{{r|hu5}}. 5 września 1921 w [[Jersey City]] Wilson stoczył w obronie tytułu walkę ''no decision'' z [[Bryan Downey|Bryanem Downeyem]], uznaną zdaniem sprawozdawców prasowych za remisową{{r|hu6}}. W 1922 walczył tylko dwa razy, przy czym obie walki były towarzyskie.
 
31 sierpnia 1923 Wilson stracił pas mistrza świata, gdy przegrał na punkty w Nowym Jorku z [[Harry Greb|Harrym Grebem]]{{r|hu7|hg}}. Przegrał z nim również walkę rewanżową 18 stycznia 1924 w Madison Square Garden{{r|hu8}}. 12 lutego tego roku w Bostonie zmierzył się z [[Tommy Loughran|Tommym Loughranem]] przegrywając na punkty, a 12 grudnia w Madison Square Garden [[Tiger Flowers]] wygrał z nim przez [[Nokaut|techniczny nokaut]] w 3. rundzie. W swej trzeciej walce z Grebem, w której tytuł mistrzowski nie był stawką pojedynku, 17 kwietnia 1925 w Bostonie, Wilson nieznacznie przegrał na punkty po zażartej walce. W 1926 stoczył cztery walki, z których dwie wygrał, a w dwóch pokonał go [[Maxie Rosenbloom]]. Po drugiej z nich Wilson wycofał się z ringu.