William Morris Hunt: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Linia 23:
Był jednym z pięciorga dzieci amerykańskiego kongresmena Jonathana Hunta (1787–1832). Trzy lata uczył się w Harvard College i w 1844 r. wyjechał z matką i rodzeństwem do [[Europa|Europy]]. W 1845 r. roku wstąpił do Akademii w [[Düsseldorf]]ie, ale już w przyszłym roku opuścił uczelnię. Począwszy od 1846 r. uczył się malarstwa u [[Thomas Couture|Thomasa Couture]] w [[Paryż]]u. W 1851 r. zobaczył w paryskim [[Salon (wystawa)|Salonie]] obraz [[Jean-François Millet|Jean-Françoisa Milleta]] ''Siewca'' i pod jego wpływem stał się zwolennikiem i propagatorem szkoły z Barbizon<ref>{{cytuj stronę|url=http://americanart.si.edu/collections/search/artist/?id=2359|tytuł=Smithsonian American Art Museum: William Morris Hunt - biography |opublikowany=|język=en|data dostępu=21-04-2017}}</ref>.
 
Hunt powrócił do Stanów Zjednoczonych w 1854 r., a dwa lata później przeniósł się do [[Newport (Rhode Island)|Newport]] w stanie [[Rhode Island]]. W 1862 r. osiadł na stałe w [[Boston]]ie, gdzie zdobył uznanie głównie jako twórca [[portret]]ów. Oprócz nich malował także [[pejzaż]]e, nie ograniczał się jednak do [[malarstwo olejne|malarstwa olejnego]], zajmował się też [[litografia|litografią]] i rzeźbą. W 1872 r. w czasie wielkiego pożaru[[pożar]]u w Bostonie spłonęła jego pracownia, a wraz z nią liczne prace oraz kolekcja obrazów przywiezionych z Francji. W 1878 wydał w [[Londyn]]ie książkę ''Talks about Art''. Pod koniec życia wykonał dwa duże [[mural]]e w New York State Capitol w [[Albany]]<ref>{{cytuj stronę|url= https://www.britannica.com/biography/William-Morris-Hunt|tytuł= Encyclopædia Britannica: William Morris Hunt|opublikowany=|język=en|data dostępu=21-04-2017}}</ref>.
 
Artysta przyczynił się do rozpropagowania sztuki francuskiej w Stanach Zjednoczonych, szczególnie cenił Milleta i [[Gustave Courbet|Gustave Courbeta]]. Odrzucał założenia tradycyjnej amerykańskiej szkoły [[Hudson River School|Hudson River]], przez co narażał się na ostrą krytykę środowisk akademickich. Wspólnie z Elihuem Vedderem (1836-1923), Albionem Harrisem Bicknellem (1835-1915), Edwardem C. Cabotem (1818-1901) i Martinem Brimmerem (1830-1896), kolekcjonerem i założycielem Boston's Museum of Fine Arts, założył klub Allston. Wśród jego uczniów byli [[John La Farge]] (1835-1910), William, Henry, James i Sarah Wyman Whitman. Hunt kształcił również kobiety, za co go potępiano (były to m.in. Maria Oakey Dewing (1845-1927), Elizabeth Boot Duveneck (1846-1888) i Ellen Day Hale (1855-1940))<ref name="wik"/>.
 
Malarz zmarł w niewyjaśnionych do końca okolicznościach na wysepce Appledore w archipelagu Isles of Shoals położonegopołożonym u wybrzeży stanów [[Maine]] i [[New Hampshire]]. W czasie samotnego spaceru utopił się w stawie, prawdopodobnie zasłabł i wpadł do wody, ale podejrzewano również [[samobójstwo]]. Jego ciało znalazła przyjaciółka, poetka i pisarka [[Celia Thaxter]], która gościła go w swoim domu. Hunt znajdował się w złym stanie psychicznym i najprawdopodobniej od lat cierpiał na [[Zaburzenia afektywne dwubiegunowe|chorobę afektywną dwubiegunową]]<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.seacoastnh.com/History/History-Matters/william-morris-hunt-dies-mysteriously-at-isles-of-shoals/|tytuł= William Morris Hunt Dies Mysteriously at Isles of Shoals|opublikowany=|język=en|data dostępu=21-04-2017}}</ref>.
 
== Upamiętnienie ==