Jurij Romanienko: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa przek., redakcyjne, lit., linki zew.
infoboks, kat.
Linia 1:
{{Astronauta infobox
|imię i nazwisko = Jurij Wiktorowicz Romanienko
|imię i nazwisko org = Юрий Викторович Романенко
|grafika = USSR Stamp 1978 Salyut6 Cosmonauts.jpg
|opis grafiki = Jurij Romanienko i Gieorgij Grieczko na radzieckim znaczku z 1978 roku
|data i miejsce urodzenia = [[1 sierpnia]] [[1944]],<br />{{flaga|ZSRR}} Kołtubanowskij ([[obwód&nbsp;orenburski]])
|data i miejsce śmierci =
|narodowość = [[Rosjanie|rosyjska]]
|status = w stanie spoczynku
|funkcja = dowódca Sojuza i stacji orbitalnej
|czas spędzony w kosmosie = 430 dni 18 godzin 21 minut i 31 sekund
|misje = [[Sojuz 26]], [[Sojuz 38]],<br /> [[Sojuz TM-2]]
|emblematy załóg = [[Plik:Soyuz38 patch.png|35px|Sojuz 38]]
|stopień = pułkownik sił powietrznych
|inny zawód = pilot wojskowy
|odznaczenia =
|commons =
|source =
|quote =
|www =
}}
'''Jurij Wiktorowicz Romanienko''' [[język rosyjski|ros.]] Юрий Викторович Романенко (ur. [[1 sierpnia]] [[1944]] w osadzie Kołtubanowskij, [[obwód orenburski]] w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]) – [[pułkownik]] lotnictwa, radziecki [[kosmonauta]]. Ojciec [[Roman Romanienko|Romana Romanienki]], który jest także kosmonautą.
 
Linia 11 ⟶ 32:
* 1972 – zakończył podstawowe przeszkolenie, po którym został skierowany do programu „Spiral”. Z końcem roku przeniesiono go do programu [[Sojuz-Apollo|ASTP]].
* 1973–1975 – w maju 1973 został dowódcą jednej z załóg dublerów przygotowywanych w ramach wspomnianego projektu. Inżynierem pokładowym w tej załodze był [[Aleksandr Iwanczenkow]]. Po raz pierwszy w historii radzieckich lotów załogowych zostały wówczas opublikowane składy wszystkich 4 załóg przygotowywanych do tej misji, w tym nazwiska kosmonautów, którzy jeszcze nigdy nie byli w kosmosie. W grudniu 1974 podczas startu [[Sojuz 16|Sojuza 16]] dowodził drugą załogą dublerów. Również podczas startu do wspólnego radziecko-amerykańskiego lotu załogowego załoga Romanienki była jedną z załóg rezerwowych. Jesienią 1975 Romanienko i Iwanczenkow rozpoczęli przygotowania do lotu na pokład stacji orbitalnej [[Program Salut|Salut]].
* 1976–19791977–1979 - w październiku 1977, podczas startu [[Sojuz 25|Sojuza 25]] do pierwszej długotrwałej załogowej wyprawy, obaj byli w załodze rezerwowej. Kosmonautom z Sojuza 25 nie udało się prawidłowo połączyć ze stacją orbitalną [[Salut 6]] i musieli przedwcześnie powrócić na Ziemię. Niepowodzenie to spowodowało, że podjęto decyzję o przeformowaniu załóg, które już wcześniej trenowały do planowanych misji. Postanowiono, że w każdej załodze musi być kosmonauta, który już przebywał w kosmosie. W ten sposób Jurij Romanienko oraz jego nowy inżynier pokładowy – [[Gieorgij Grieczko]] jesienią 1977 rozpoczęli szkolenie w załodze podstawowej pierwszej stałej ekspedycji na Saluta 6. 10 grudnia 1977 bez przeszkód wystartowali w kosmos na pokładzie [[Sojuz 26|Sojuza 26]]. Na pokładzie Saluta 6 przebywali do 16 marca 1978. Pod koniec 1978 został wyznaczony do załogi rezerwowej [[Sojuz 33|Sojuza 33]] – misji radziecko-bułgarskiej realizowanej w ramach programu [[Program Interkosmos|Interkosmos]] (lot ten doszedł do skutku w kwietniu 1979). Jego partnerem był bułgarski kosmonauta [[Aleksandyr Aleksandrow (kosmonauta)|Aleksandr Aleksandrow]].
* 1980 – we wrześniu na pokładzie statku kosmicznego [[Sojuz 38]] Romanienko uczestniczył w swoim drugim locie kosmicznym. Był to również lot w ramach programu [[Program Interkosmos|Interkosmos]]. Na orbicie towarzyszył mu kubański kosmonauta [[Arnaldo Tamayo Méndez]].
* 1981 – w maju był dublerem dowódcy statku [[Sojuz 40]]. Funkcję kosmonauty-badacza pełnił wówczas rumuński kosmonauta [[Dumitru Dediu]].
* 1984–1987 – we wrześniu 1984 trafił do grupy kosmonautów przygotowujących się do lotu na stację orbitalną nowej generacji o nazwie [[Mir (stacja orbitalna)|Mir]]. Rok później został dowódcą załogi rezerwowej drugiej stałej wyprawy na Mira. Początkowo w załodze Romanienki rolę inżyniera pokładowego pełnił [[Musa Manarow]], ale później zastąpił go [[Aleksandr Ławiejkin]]. W styczniu 1987, gdy obie załogi [[Sojuz TM-2|Sojuza TM-2]] były już na kosmodromie [[Bajkonur]], choroba [[Aleksandr Sieriebrow|Aleksandra Sieriebrowa]] z załogi podstawowej spowodowała, że do udziału w locie kosmicznym wyznaczono dublerów. Romanienko i Ławiejkin wystartowali w kosmos 5 lutego 1987. Lot, rekordowy jak na tamte czasy, zakończył się 29 grudnia 1987.
Linia 44 ⟶ 65:
* Złoty Medal [[Rosyjska Akademia Nauk|Akademii Nauk ZSRR]] im. [[Konstantin Ciołkowski|Konstantina E. Ciołkowskiego]]
* Złoty Medal Czechosłowackiej Akademii Nauk
* Złoty medalMedal im. [[Jurij Gagarin|Jurija A. Gagarina]] – dwukrotnie ([[Międzynarodowa Federacja Lotnicza|FAI]])
* Medal De la Vaulx – dwukrotnie (FAI)
 
Linia 107 ⟶ 128:
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Lenina]]
[[Kategoria:Radzieccy kosmonauci]]
[[Kategoria:Radzieccy lotnicy wojskowi]]
[[Kategoria:Rosyjscy kosmonauci]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1944]]