Tkanka chrzęstna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m Wycofano edycje użytkownika 178.36.44.213 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Wipur.
Linia 3:
Tkanka chrzęstna razem z tkanką kostną stanowią tkanki podporowe. W porównaniu z [[kość]]mi substancja międzykomórkowa chrząstki jest słabiej [[Mineralizacja (fizjologia)|zmineralizowana]] i nie zawiera naczyń limfatycznych ani [[Naczynie krwionośne|naczyń krwionośnych]], wskutek czego odżywianie chondrocytów zachodzi wyłącznie drogą [[dyfuzja|dyfuzji]]. Tkanka chrzęstna nie jest unerwiona.
 
Pokryta jest (poza powierzchniami stawowymi) dobrze unaczynioną tkanką łączną smoczykwłóknistą ssiezwartą: [[Ochrzęstna|ochrzęstną]]. Odżywianie następuje na drodze dyfuzji z naczyń ochrzęstnej lub płynu stawowego. Chrząstka należy do tkanek o bardzo niskim metabolizmie.
 
zwartą: [[Ochrzęstna|ochrzęstną]]. Odżywianie następuje na drodze dyfuzji z naczyń ochrzęstnej lub płynu stawowego. Chrząstka należy do tkanek o bardzo niskim metabolizmie.
 
Chrząstka jest tkanką delikatną, podatną na odkształcenia i szybko rosnącą, dzięki czemu doskonale spełnia funkcje szkieletu u [[zarodek|zarodków]] i młodych [[kręgowce|kręgowców]]. W ewolucji po raz pierwszy pojawiła się u [[głowonogi|głowonogów]], tworząc osłonę [[zwoje mózgowe|zwojów mózgowych]] i szkielet przyssawek. U kręgowców, z wyjątkiem [[kręgouste|kręgoustych]] i ryb [[spodouste|spodoustych]], u których stanowi jedyny składnik szkieletu, zostaje w trakcie rozwoju osobniczego zastępowana przez kość. Wzrost chrząstki może być apozycyjny lub śródmiąższowy, natomiast zdolność do regeneracji jest pełna jedynie w dzieciństwie.