Jan Górecki (1910–2003): Różnice pomiędzy wersjami

|opis grafiki =

|data urodzenia = [[12 stycznia]] [[1910]]

|data śmierci = [[23 lutego]] [[2003]]

|lata służby = 1943-19501943–1950

|wikicytaty =

[[Plik:Jan Górecki (generał) grób.JPG|thumb|240px|Grób gen. Jana Góreckiego (1910-2003) na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie]]

'''Jan Górecki''' (ur. [[12 stycznia]] [[1910]] w [[Łańcut|Łańcucie]], zm. [[23 lutego]] [[2003]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski wojskowy i polityk, generał brygady [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]], polityk okresu [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]].

Po ukończeniu gimnazjum w [[Rzeszów|Rzeszowie]] zaliczył rok studiów prawniczych na UJ w [[Kraków|Krakowie]]. Od [[1927]] należał do [[Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej|KZMP]], a od 1930 do [[Komunistyczna Partia Polski|KPP]], za co był kilkakrotnie osadzony w więzieniu. 1937-1939 robotnik budowlany i brukarz w Warszawie, w 1939 krótko urzędnik bankowy w Krakowie.

Brał udział w [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] 1939 r. jako szeregowy. Dostał się się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł do strefy okupowanej przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Po ataku Niemiec na ZSRR wcielony do 750. Batalionu Budowlanego jako sierżant. Od czerwca 1942 pracownik banku w [[Kazań|Kazaniu]], gdzie 25 maja 1943 zgłosił się do służby w Armii Polskiej w ZSRR.

W latach [[1943]]-[[1950]]1943–1950 był żołnierzem [[Ludowe Wojsko Polskie|ludowego Wojska Polskiego]]. Absolwent Szkoły Oficerów Polityczno-Wychowawczych (lipiec 1943) i uczestnik [[bitwa pod Lenino|bitwy pod Lenino]]. Od października 1943 porucznik i zastępca dowódcy III dywizjonu 1 PAL ds. polityczno-wychowawczych, a od maja 1944 kapitan i szef Zarządu Polityczno-Wychowawczego 1. Dywizji Piechoty. Od października 1944 szef Zarządu Polityczno-Wychowawczego w Dowództwie 2 Armii WP. Wiosną 1945 walczył nad Nysą Łużycką i w okolicach [[Drezno|Drezna]]. Od września 1945 p.o. zastępcy dowódcy Poznańskiego Okręgu Wojskowego ds. polityczno-wychowawczych. Od lipcamarca 1947 generałdo brygady. III 1947-VIczerwca 1950 szef Departamentu Organizacji i Planowania MON. Od lipca 1947 generał brygady.

W latach [[1950]]-[[1952]]1950–1952 był wiceprezeswiceprezesem [[Najwyższa Izba Kontroli|Najwyższej Izby Kontroli]]., Ww latach [[1953]]-[[1957]]1953–1957 podsekretarzpodsekretarzem stanu w Ministerstwie Kontroli Państwowej, a od [[24 października]] [[1956]] do [[13 grudnia]] [[1957]] był jego kierownikiem w rządach [[Rząd Bolesława Bieruta|Bolesława Bieruta]] i [[Drugi rząd Józefa Cyrankiewicza|Józefa Cyrankiewicza]]. W latach [[1959]] - [[1968]]1959–1968 -– generalny dyrektor w Ministerstwie Finansów.