Jerzy Świderski (1929–2017): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Więźniowie polityczni w Polsce Ludowej 1944-1956 → Kategoria:Więźniowie polityczni w Polsce Ludowej 1944–1956 (przy użyciu QRC)
RoRek (dyskusja | edycje)
Linia 35:
Jerzy Świderski jako dziecko trafił do Harcerskiej Szkoły Powszechnej im. Andrzeja i Olgi Małkowskich w Warszawie (ul. Krucza, później Natolińska). Podczas [[obrona Warszawy (1939)|Obrony Warszawy 1939]] był gońcem Obrony Przeciwlotniczej. W czasie okupacji niemieckiej służył w tajnym harcerstwie – w Warszawskiej Drużynie Harcerzy im. Tadeusza Rejtana. Pod koniec 1943 roku przeszedł kurs łączności. W tym czasie wstąpił w szeregi [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]]. Uczestniczył w akcjach "[[mały sabotaż|małego sabotażu]]". W [[powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] był [[Łącznik (osoba)|łącznikiem]] w Plutonie Łączników Kompanii Harcerskiej [[batalion Gustaw|batalionie "Gustaw"]] [[zgrupowanie Róg|Zgrupowania "Róg"]]. Podczas walk został ranny.
 
Po powstaniu działał w 2. i 23. Warszawskiej Drużynie Harcerskiej im. Bolesława Chrobrego przy gimnazjum[[Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie|Gimnazjum im. Stefana Batorego]]. W [[1945]] został zatrzymany przez funkcjonariuszy [[Urząd Bezpieczeństwa|Urzędu Bezpieczeństwa]]; wkrótce aresztowany. Skazany na 3 lata więzienia, przetrzymywany był w więzieniu mokotowskim. W [[1948]], po [[amnestia|amnestii]], został zwolniony. Następnie zdał egzamin maturalny (1948, [[Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Stowarzyszenie wychowanków/członkowie/matura 1945-1949 – Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego|data dostępu=2017-05-04|opublikowany=szkola.batory.edu.pl|url=http://szkola.batory.edu.pl/strona/Stowarzyszenie_wychowank%C3%B3w/cz%C5%82onkowie/matura_1945-1949|język=pl}}</ref>) i rozpoczął studia na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]], a później na [[Warszawski Uniwersytet Medyczny|Akademii Medycznej]]. W tym czasie nadal działał w harcerstwie. Rozpoczął także pracę asystenta w Zakładzie Histologii i Embriologii. Akademię ukończył w [[1953]] roku, zaś w [[1960]] obronił [[doktorat]]. W [[1970]] uzyskał docenturę, a w 1984 – tytuł profesora nauk medycznych.
 
W kwietniu 1945 roku dowodził kilkunastoma harcerzami z Warszawskiej Chorągwi [[Harcerstwo Polskie|Hufców Polskich]] uzbrojonymi w granaty, którzy przeprowadzili udaną akcję na skład amunicji strzeżony przez żołnierzy [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]].