To nie ja!: Różnice pomiędzy wersjami

Utwór został zgłoszony do stawki finałowej [[Konkurs Piosenki Eurowizji 1994|39.]] [[Konkurs Piosenki Eurowizji|Konkursu Piosenki Eurowizji]] przez Edytę Górniak, która cztery miesiące wcześniej odeszła z [[Teatr Buffo|Teatru Buffo]], gdzie grała m.in. w [[musical]]u ''[[Metro (musical)|Metro]]''. Piosenkarka przyjęła wówczas propozycję nadawcy [[Telewizja Polska|Telewizji Polskiej]] (TVP) dotyczącą reprezentowania [[Polska w Konkursie Piosenki Eurowizji|Polski]] jako pierwsza polska piosenkarka w historii udziału nadawcy w widowisku<ref>{{Cytuj stronę|url=http://e-gorniak.com/prasa/2004/07/polityka/|tytuł=Polityka nr 31 (2463) (7/2004)|opublikowany=www.e-gorniak.com|autor=Mirosław Pęczak|data=2004-07|data dostępu=2015-02-12|język=en}}</ref>. Początkowo decyzji sprzeciwiał się ówczesny menedżer artystki, [[Wiktor Kubiak]], jednak Górniak zdecydowała się przyjąć zaproszenie od stacji<ref>{{Cytuj stronę|url=http://e-gorniak.com/prasa/2001/06/magazyn-plusgsm/|tytuł=Magazyn PlusGSM nr 39 (6/2001)|opublikowany=www.e-gorniak.com|autor=Marta Sztokfisz|data=2001-06|data dostępu=2015-02-12|język=en}}</ref>. Po przylocie do [[Dublin]]a, gdzie odbywał się konkurs, Górniak przeziębiła się i zachorowała na zapalenie krtani i tchawicy<ref>{{cytuj stronę|url=http://muzyka.interia.pl/pop/news/edyta-gorniak-wspomina-eurowizje-bylam-chora,1967381,50|tytuł=Edyta Górniak wspomina Eurowizję: Byłam chora|opublikowany=www.muzyka.interia.pl|praca=[[Interia.pl]]|data=2013-11-16|data dostępu=2015-02-11|język=pl}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Cygan | imię = Jacek | autor = Jacek Cygan | tytuł = Życie jest piosenką | wydawca = Znak | miejsce = Kraków | data = 2014 | strony = 99}}</ref>, przez co miała problemy ze śpiewaniem podczas prób do występu, które rozpoczęły się 24 majakwietnia<ref name=tonieja2/>. W trakcie próby generalnej, transmitowanej do wszystkich krajów oraz lokalnych komisji jurorskich oceniających wszystkie propozycje konkursowe, piosenkarka zdecydowała się zaśpiewać fragment utworu w języku angielskim, ponieważ łatwiej było jej wówczas zaśpiewać z bólem gardła<ref name=tonieja2/><ref>{{Cytuj stronę|url=http://e-gorniak.com/prasa/1994/06/antena-06-1994/|tytuł=Antena nr 24 (06/1994)|opublikowany=www.e-gorniak.com|autor=Krzysztof Tadej|data=1994-06|data dostępu=2015-02-12|język=en}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://e-gorniak.com/prasa/1998/04/playboy-2/|tytuł=Playboy nr 65 (4/1998)|opublikowany=www.e-gorniak.com|autor=Marlena Bielińska|data=1998-04|data dostępu=2015-02-12|język=en}}</ref>. Wykonanie wywołało kontrowersje i zostało uznane za naruszenie regulaminu widowiska nakazującego śpiewanie wszystkim uczestnikom swoich propozycji w języku ojczystym. Sprzeciw wobec uczestnictwu Górniak wyraziły delegacje m.in. z [[Hiszpania w Konkursie Piosenki Eurowizji|Hiszpanii]], [[Szwecja w Konkursie Piosenki Eurowizji|Szwecji]] i [[Grecja w Konkursie Piosenki Eurowizji|Grecji]], samej reprezentantce groziła natomiast dyskwalifikacja. Do organizatorów konkursu, [[Europejska Unia Nadawców|Europejskiej Unii Nadawców]], nie napłynął jednak oficjalny protest, dzięki czemu Górniak została dopuszczona do udziału<ref name=tonieja2/><ref name=tonieja3>{{Cytuj książkę | nazwisko = Cygan | imię = Jacek | autor = Jacek Cygan | tytuł = Życie jest piosenką | wydawca = Znak | miejsce = Kraków | data = 2014 | strony = 102-103}}</ref>. Ostatecznie zdobyła ona łącznie 166 punktów, w tym maksymalne noty 12 punktów od komisji jurorskich z [[Wielka Brytania w Konkursie Piosenki Eurowizji|Wielkiej Brytanii]], [[Austria w Konkursie Piosenki Eurowizji|Austrii]], [[Estonia w Konkursie Piosenki Eurowizji|Estonii]], [[Litwa w Konkursie Piosenki Eurowizji|Litwy]] i [[Francja w Konkursie Piosenki Eurowizji|Francji]], dzięki czemu zakończyła udział na drugim miejscu<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.eurovision.tv/page/history/by-year/contest?event=309|tytuł=Eurovision Song Contest 1994|opublikowany=www.eurovision.tv|praca=[[Europejska Unia Nadawców|EBU]]|data dostępu=2015-02-12|język=en}}</ref>. Podczas występu miała na sobie sukienkę wartą 30 milionów starych złotych zakupioną w [[Hongkong]]u<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Kydryński | imię = Marcin | tytuł = 20 pytań | czasopismo = Playboy | wydawca = Marquard Media Polska | wolumin = 24 | język = pl | data = listopad 1994}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://e-gorniak.com/prasa/1994/11/playboy/|tytuł=Playboy nr 24 (11/1994)|opublikowany=www.e-gorniak.com|autor=[[Marcin Kydryński]]|data=1994-11|data dostępu=2015-02-12|język=pl}}</ref>. Na scenie towarzyszył jej żeński chórek, w którego skład weszła [[Alicja Borkowska]] oraz dwie irlandzkie piosenkarki<ref>{{Cytuj stronę|url=http://diggiloo.net/?info.1994pl|tytuł=Poland - 1994|opublikowany=www.diggiloo.net|data dostępu=2015-02-12|język=en}}</ref>.