Nestor (Anisimow): Różnice pomiędzy wersjami

Był synem urzędnika wojskowego w randze radcy stanu i córki prawosławnego [[protoprezbiter]]a. Ukończył szkołę realną w [[Kazań|Kazaniu]], w tym samym mieście rozpoczął życie monastyczne w monasterze Przemienienia Pańskiego, składając 17 kwietnia 1907 wieczyste śluby mnisze. 6 maja tego samego roku został wyświęcony na [[hierodiakon]]a, zaś 9 maja – na [[hieromnich]]a<ref name="hrono"/>.

 

 

Brał udział w [[Sobór Lokalny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (1917-1918)|Soborze Lokalnym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1917–1918]]. W czasie jego trwania wydał broszurę pt. ''Rasstrieł Moskowskogo Kriemla'', w której opisał ostrzelanie soborów [[Kreml moskiewski|Kremla moskiewskiego]] w czasie walk w [[Moskwa|Moskwie]] pomiędzy zwolennikami i przeciwnikami [[rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]]. Jak sam podkreślał, jego publikacja miała na celu wzbudzenie wśród Rosjan nienawiści do [[bolszewizm|bolszewików]]<ref name="hrono"/>. Następnie współpracował z [[Aleksander Kołczak|adm. Aleksandrem Kołczakiem]]<ref name="hrono"/>. W 1919 wrócił na Kamczatkę, a po ostatecznym zwycięstwie Czerwonych w [[wojna domowa w Rosji|rosyjskiej wojnie domowej]] emigrował do [[Chiny|Chin]]. Osiadł w [[Harbin]]ie. W 1933 został (w ramach [[Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji]]) podniesiony do godności arcybiskupiej. Wielokrotnie podróżował po Europie, by spotykać się z hierarchami Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji i innymi przywódcami religijnym. W latach 1938–1939 działał jako misjonarz w [[Indie|Indiach]] i na [[Sri Lanka|Sri Lance]]<ref name="hrono"/>. W 1945 witał wkraczającą do Harbinu Armię Czerwoną<ref name="hrono"/>. Rok później patriarcha moskiewski i całej Rusi [[Aleksy I (patriarcha Moskwy)|Aleksy I]] nadał mu godność metropolity i mianował zwierzchnikiem [[eparchia harbińska|eparchii harbińskiej]], egzarchą Azji Południowo-Wschodniej<ref name="hrono"/>.