Rewolwer Nagant wz. 1895: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m int., lit. |
m poprawiam przekierowania |
||
Linia 40:
Broń była bardzo popularna w Rosji w okresie przed [[I wojna światowa|I wojną światową]] oraz w okresie międzywojennym. Początkowo była dostarczana przez zakłady „''Fabrique d’Arms Nagant Frères''” w [[Liège]], a następnie produkowana przez zakłady zbrojeniowe w [[Tuła|Tule]]<ref name="broń"/>. Została przyjęta jako przepisowa broń krótka armii rosyjskiej. Naganty używane były następnie w [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] oraz sowieckich organach bezpieczeństwa ([[Czeka]], [[NKWD]]), aż do wyparcia ich przez pistolety [[pistolet TT|TT]] i [[Pistolet PM|Makarow]]. Na potrzeby funkcjonariuszy bezpieczeństwa opracowano specjalne odmiany rewolweru. Jedną z nich była broń o zmniejszonych gabarytach, lepiej nadająca się do skrytego przenoszenia. Zmniejszenie wymiarów osiągnięto poprzez skrócenie lufy oraz [[Chwyt pistoletowy|chwytu]]. Produkowano także odmianę rewolweru wyposażoną w [[tłumik dźwięku]]. Tłumik został skonstruowany w 1929 roku przez braci Mitinów. Wszedł on na wyposażenie agentów NKWD pod nazwą Bramit.
Rosyjskie i radzieckie Naganty wz. 1895 w niewielkich ilościach były też używane w [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsku Polskim]] w latach 1918-23<ref name="broń"/>. W późniejszym czasie produkowano w [[II Rzeczpospolita|Polsce]] nieco lżejszy wariant rewolweru na potrzeby [[Policja Państwowa|Policji Państwowej]]. Wytwarzano go w [[Fabryka Broni Łucznik|Fabryce Broni]] w [[Radom]]iu, jako Nagant wz. 30 (lub Ng 30). W większych ilościach rewolwer pojawił się w uzbrojeniu [[Ludowe Wojsko Polskie|Ludowego Wojska Polskiego]] od 1943 do lat 50.
Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] opracowano sportową wersję rewolweru, która miała pogrubioną lufę, regulowane [[przyrządy celownicze]] i wygodniejszy chwyt<ref name="broń"/>.
| |||