Bob Feerick: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
korekta linków, WP:SK, lit. |
Tokyotown8 (dyskusja | edycje) linki zewnętrzne |
||
Linia 44:
W 1943 roku został powołany do odbycia obowiązkowej służby wojskowej w ramach [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Przydzielono go do jednostki Naval Station, stacjonującej w [[Naval Station Norfolk|Norfolk]]. Przez dwa lata występował w reprezentacji koszykarskiej jednostki. W tym czasie byli oni najlepszą drużyną wojskową w lidze, legitymując się bilansem 57-10<ref name="clara" />.
Po zakończeniu wojny Feerick rozpoczął w końcu swoją karierę zawodową. Podpisał umowę z zespołem [[Oshkosh All-Stars]], występującym w lidze NBL (National Basketball League). W swoim debiutanckim sezonie notował średnio 9.5 punktu<ref name="pro">{{cytuj stronę| url = http://web.archive.org/web/20140808041101/http://prohoopshistory.com/2013/09/01/pro-hoops-history-hall-of-fame-bob-feerick-oshkosh-all-stars-washington-capitols/| tytuł = Pro Hoops History HOF: Bob Feerick| data dostępu = 2 lipca 2014| opublikowany = prohoopshistory.com| język = en}}</ref>. All-Stars awansowali do [[play-off]] z wynikiem 19-15, po czym odpadli w finale dywizji zachodniej za sprawą Sheboygan Red Skins, przegrywając 2-3.
Drużyna z Oshkosh wzięła także udział w turnieju World Professional, w 1946 roku. Była to impreza mająca na celu wyłonić najlepszy zespół koszykarski w [[Stany Zjednoczone|USA]]. Odbywała się cyklicznie w [[Chicago]]. W półfinałach All-Stars wyeliminowali (72-66) lokalnych faworytów, prowadzonych przez [[George Mikan|George'a Mikana]] Chicago American Gears. Feerick zdobył w tym spotkaniu 22 punkty, a wygrana zapewniła im awans do ścisłego finału. Ich rywalem okazali się [[Detroit Pistons|Fort Wayne Zollner Pistons]]. [[Leroy Edwards]] zdobył 24 punkty, Feerick dołożył 19, jednak nie wystarczyło to do wygranej<ref name="pro" />. [[Detroit Pistons|Pistons]] pokonali All-Stars 73-57. Na pocieszenie Edwards i Feerick zostali zaliczeni do pierwszego składu najlepszych zawodników turnieju, natomiast ich kolega z drużyny Bob Carpenter znalazł się w drugim składzie.
| |||