Bitwa pod Pakosławiem: Różnice pomiędzy wersjami

W połowie czerwca, w czasie zmiany w obronie jednostek rosyjskich w rejonie Michałowa i Pakosławia, dowództwo [[Brygada|brygady]] strzeleckiej postanowiło użyć części Legionu do ubezpieczenia tego działania. Dokonano tego jednak we wschodnim stylu, nie licząc się ze stratami. 15 czerwca 1915 pułkownik [[Jan Rządkowski]] otrzymał rozkaz obsadzenia rosyjskiej linii obronnej pomiędzy Michałowem a Pakosławiem. Ponieważ legionistom nie pozostawiono czasu na przygotowanie się do działań, dowódca Legionu zarządził alarm 4 kompanii kapitana [[Witold Komierowski|Witolda Komierowskiego]] rozlokowanej najbliżej Michałowa w Starosiedlicach. Pod nieobecność jej dowódcy kompanię tę poprowadził w kierunku rosyjskich okopów chorąży [[Rafał Sołtan]]. W obronie rosyjskiej między Michałowem a Pakosławiem panował olbrzymi nieład. Niemcy po [[Rozpoznanie (wojsko)|rozpoznaniu]] ruchu wojsk na pierwszej linii najpierw otworzyli gwałtowny ogień [[karabin]]owy, a następnie z [[Działo|dział]] i [[moździerz]]y. Obawiano się, że przeciwnik wykorzysta to zamieszanie do uderzenia. Zajmowanie pozycji przed rosyjskimi zaporami trwało około pół godziny, po których nieprzyjacielscy żołnierze przeszli do natarcia czołgając się ze stalowymi [[Tarcza okopowa|tarczami]]. Polacy nie cofnęli się jednak i doszło do wielogodzinnej wymiany ognia na bardzo bliskich odległościach. W takich warunkach walki ogniowej 4 kompania chorążego Sołtana przetrwała prawie 18 godzin. Już wydawało się, te zginą wszyscy. W końcu pomoc zorganizował dowódca Legionu Puławskiego pułkownik Rządkowski, który siłami rosyjskiego batalionu strzelców oraz półkompanii Legionów wykonał kontratak na prawe [[Skrzydło (sztuka wojenna)|skrzydło]] nacierających Niemców. Gwałtownie wykonane uderzenie spowodowało starcia na bagnety. Niemcy po ataku na bagnety wycofali się pozostawiając na przedpolu 26 stalowych tarcz, które później zostały wykorzystane przez legionistów. Jeszcze przez około dwa tygodnie po walkach pod Michałowem Legion Puławski pozostawał w rejonie Krzyżanowic i Starosiedlic. Pod koniec czerwca front pod Iłżą został [[Przełamanie|przełamany]] i wojska rosyjskie zostały zmuszone do wycofania się. Początkowo odbywało się to w krwawych walkach odwrotowych, a później nabrało cech ucieczki. Wkrótce Legion dopełniony został 800 legionistami z [[Legion Lubelski|II Legionu]].